- eksploatacja II typu G.im bardziej stosunek wymiany między A i wieloma przybliża się do postaci monopolu jednostronnego, tym mniej wartościowe są dla B zasoby dostarczane przez A w trakcie transakcji")
Jeśli B mogą komunikować się, mogłyby one utworzyć coś w rodzaju koalicji i żądać od A. by zrównoważył wymiany ze zjednoczoną koalicją B. Jeśli pewien B może dostarczyć zasobów, których nie posiadają inne B. to może powstać podział pracy pomiędzy B.
Powstanie podziału pracy jest jedną z wielu możliwości zrównoważenia stosunków wymiany w monopolu jednostronnym. Jeśli każdy B może dostarczyć A różne zasoby, to będą oni używać tych zasobów w wymianach z A i specjalizować się w dostarczaniu A tych zasobów. Zmniejsza to władzę i ustala nowy rodzaj sieci wymiany.
W celu opisania zmiany tego typu. w której każdy B ma swoje własne unikatowe zasoby. Emerson wprowadza dodatkowe twierdzenie:
Im bardziej zasoby sq rozdzielone pomiędzy B znajdujących się w układzie jednostronnego monopolu z A, tym bardziej prawdopodobne, iż każdy z B będzie się specjalizował w odrębnych stosunkach wymiany z A i utrwalał je.
Kie&!-spokęmg
Emerson podkreśla, iż pewne wymiany są wymianami wewnątrz danej kategorii, inne zaś są wymianami pomiędzy odrębnymi kategoriami. Wymiana pomiędzy odrębnymi kategoriami jest to taka wymiana, w której jeden typ zasobów wymieniany jest na inny. Dotychczas wymienione sieci zawierały wymiany pomiędzy odrębnymi kategoriami, w które zaangażowani byli aktorzy o różnych zasobach (A, B, C. D. E). Wymiana wewnątrz danej kategorii to taka. w której wymienia się te same zasoby (Al. A2. A3). W celu opisania lego. co może zajść w trakcie wymiany w obrębie danej kategorii. Emerson wprowadza nowy teoremat:
Im bardziej wynuana przybliża się do formy wymiany w obrębie danej kategorii, tym bardziej prawdofxxiobne jest przekształcenie się jej w formę zamkniętych stosunków wymiany.
Emerson definiuje „zamknięte” stosunki wymiany albo jako krąg stosunków, albo jako sieć zrównoważoną.
Skoro tylko zostame osiągnięty ten typ zamkiuętej i zrównoważonej sieci, zaczyna ona stawiać opór przeciwko włączeniu do wymiany innych podmiotów A5. A6. A7. A8.... gdy bowiem do wymiany wchodzi dodatkowy aktor, sieć przestaje być zrównoważona.
Na przykład jeśli umiejętności tenisistów A1, A2. A3, i A4 są nierówne, przy czym A1 i A2 grają lepiej niż A3 i A4. początkowo krąg może się utworzyć między Al, AZ A3 i A4. lecz z biegiem czasu Al i A2 będą odczuwać większą satysfakcję grając ze sobą. Podobnie A3 i A4 mogą ponosić zbyt wiele kosztów, podejmując grę z Al i AZ W rezultacie powstaną dwie klasy:
- wyższa klasa społeczna A1 - A2
- niższa klasa społeczna A3 - A4
A oto twierdzenie opisujące tendencje w kienmku stratyfikacji:
Im więcej zasobów jest ocenianych równo i im więcej zasobów jest nierówno rozdzielonych pomiędzy szereg podmiotów, tym bardziej pcawdopodobtte, że sieć ulegnie procesom stratyfikacji według kryterium wielkości dostępnych zasobów, i tym bardziej prawdopodobne, że podmioty o danym poziomie zasobów utworzą zamknięte sieci wymiany.