50872

Wykład 13. (2)

I. Subteoria kontekstu:

1.    Przyjmuje relatywizm społeczno-kulturowy w zakresie badań nad inteligencją i trafne ekologicznie kryteria oceny intelektu (które zachowanie, kiedy, gdzie i dla kogo można uznać za inteligentne);

2.    Inteligencja to aktywność umysłowa ukierunkowana na:

-    celowe przystosowanie się do środowiska (adaptację),

-    wybór właściwego środowiska (selekcję),

-    kształtowanie środowiska wedle własnych możliwości i preferencji jednostki;

3.    Człowiek inteligentny, to ten, który potrafi celowo przystosowywać się do środowiska, adekwatnie wybiera swoje środowisko i zmienia go wedle własnych możliwości i preferencji;

4.    Wyodrębnienie subteorii kontekstu zaowocowało analizą inteligencji społecznej i praktycznej.