124968

wychowawczej

Przedmiot zainteresowań pedagogiki społecznej stanowi człowiek pozostający w pewnych warunkach społecznych, który ulega zmianom nie tylko w toku badań lecz również pod ich wpływem. Dyscyplina ta dokonuje zatem opisu faktów i doświadczeń płynących z praktyki wychowawczej oraz objaśnia je i bada w ich złożonej dynamice rozwojowej: ukazuje również znaczenie i rolę procesów rozwoju i wychowania w kształtowaniu się ludzkiej osobowości oraz konieczną znajomość tej wiedzy dla nauczycieli oraz wszystkich osób biorących udział w wychowaniu społeczeństwa.

Rozwój polskiej pedagogiki społecznej

Wiąże się on nierozerwalnie z nazwiskiem Heleny Radlińskiej, która starała się ukazać zależności między pracą wychowawczą a środowiskiem: środowisko stanowiące zespól warunków i bodźców rozwojowych

Determinowała skuteczność wszystkich oddziaływań wychowawczych. Głosiła potrzebę systematycznego poznawania środowiska w trakcie pracy wychowawczej. W jej rozumieniu pedagog był nie tylko organizatorem i kierownikiem procesów wychowawczych lecz także badaczem który obok wiedzy dotyczącej wychowania musi posiadać znajomość metod badań środowiskowych, które umożliwiają mu poznawanie wpływów środowiska . Dyscyplina Radlińskiej zajmować się miała między innymi wykrywaniem wszelkich czynników utrudniających rozwój oraz szukaniem sposobów dla ich przezwyciężania. Mamy tutaj do czynienia z 2 dziedzinami zadań:

“ kompensacją- czyli odnajdowaniem możliwych do uruchomienia sił oraz czynników służących przeciwważeniu braków, zadośćuczynieniu niezaspokojonym potrzebom oraz zapobieganiu grożącym niebezpieczeństwom

* przetwarzanie środowiska to planowa organizacja środowiska, poprzez odnajdywanie w nim zdolnych do wykonania owych zmian sił społecznych

Helena Radlińska wyróżniła dziedziny (kierunki) pedagogiki specjalnej:

1.    teoria pracy socjalnej

2.    teoria pracy kulturalno- oświatowej (czyli oświaty dorosłych)

3.    historia pracy społecznej oraz oświatowej

Adl. Zwana też teorią pracy społecznej - to dziedzina pedagogiki społecznej, która zajmuje się badaniem środowiska w jakim jednostka żyje. Rozpoznawaniem warunków wpływających na jej rozwój, oraz wyszukiwaniem sposobów na odkrywanie, wykształcanie sił jednostkowych i społecznych, w celu zmiany środowiska na korzystniejsze dla rozwoju.

Ad2. Czyli teoria oświaty dorosłych- zajmuje się zagadnieniem kształcenia i dokształcania dorosłych, Ta dziedzina wiedzy ma szczególne znaczenie w naszych czasach w związku z koncepcją edukacji permanentnej, ustawicznej.

Ad3. Zajmuje się poszukiwanie pewnych powiązań, czynników ewolucji wymienionych zagadnień.

Następnym zagadnieniem, którym się zajmę pokrótce jest myśl pedagogiczna E. Trempały. W szczególności zajmę się tu aspektem zadań pedagogiki społecznej jakie wyróżnił E..Trempała. Podzielił on zadania pedagogiki na 3 grupy:

“analiza, ocena, opis środowiska wychowawczego jednostek

“proces projektowania zmian w środowisku, które zostało poznane

“podjęcie rzeczywistych działań, które mają na celu polepszenie warunków środowisk

wychowawczych

Kolejną dość ważną postacią w pedagogice społecznej jest Tadeusz Pilch. Jego dorobek jest