wychowawczej
Przedmiot zainteresowań pedagogiki społecznej stanowi człowiek pozostający w pewnych warunkach społecznych, który ulega zmianom nie tylko w toku badań lecz również pod ich wpływem. Dyscyplina ta dokonuje zatem opisu faktów i doświadczeń płynących z praktyki wychowawczej oraz objaśnia je i bada w ich złożonej dynamice rozwojowej: ukazuje również znaczenie i rolę procesów rozwoju i wychowania w kształtowaniu się ludzkiej osobowości oraz konieczną znajomość tej wiedzy dla nauczycieli oraz wszystkich osób biorących udział w wychowaniu społeczeństwa.
Rozwój polskiej pedagogiki społecznej
Wiąże się on nierozerwalnie z nazwiskiem Heleny Radlińskiej, która starała się ukazać zależności między pracą wychowawczą a środowiskiem: środowisko stanowiące zespól warunków i bodźców rozwojowych
Determinowała skuteczność wszystkich oddziaływań wychowawczych. Głosiła potrzebę systematycznego poznawania środowiska w trakcie pracy wychowawczej. W jej rozumieniu pedagog był nie tylko organizatorem i kierownikiem procesów wychowawczych lecz także badaczem który obok wiedzy dotyczącej wychowania musi posiadać znajomość metod badań środowiskowych, które umożliwiają mu poznawanie wpływów środowiska . Dyscyplina Radlińskiej zajmować się miała między innymi wykrywaniem wszelkich czynników utrudniających rozwój oraz szukaniem sposobów dla ich przezwyciężania. Mamy tutaj do czynienia z 2 dziedzinami zadań:
“ kompensacją- czyli odnajdowaniem możliwych do uruchomienia sił oraz czynników służących przeciwważeniu braków, zadośćuczynieniu niezaspokojonym potrzebom oraz zapobieganiu grożącym niebezpieczeństwom
* przetwarzanie środowiska to planowa organizacja środowiska, poprzez odnajdywanie w nim zdolnych do wykonania owych zmian sił społecznych
Helena Radlińska wyróżniła dziedziny (kierunki) pedagogiki specjalnej:
1. teoria pracy socjalnej
2. teoria pracy kulturalno- oświatowej (czyli oświaty dorosłych)
3. historia pracy społecznej oraz oświatowej
Adl. Zwana też teorią pracy społecznej - to dziedzina pedagogiki społecznej, która zajmuje się badaniem środowiska w jakim jednostka żyje. Rozpoznawaniem warunków wpływających na jej rozwój, oraz wyszukiwaniem sposobów na odkrywanie, wykształcanie sił jednostkowych i społecznych, w celu zmiany środowiska na korzystniejsze dla rozwoju.
Ad2. Czyli teoria oświaty dorosłych- zajmuje się zagadnieniem kształcenia i dokształcania dorosłych, Ta dziedzina wiedzy ma szczególne znaczenie w naszych czasach w związku z koncepcją edukacji permanentnej, ustawicznej.
Ad3. Zajmuje się poszukiwanie pewnych powiązań, czynników ewolucji wymienionych zagadnień.
Następnym zagadnieniem, którym się zajmę pokrótce jest myśl pedagogiczna E. Trempały. W szczególności zajmę się tu aspektem zadań pedagogiki społecznej jakie wyróżnił E..Trempała. Podzielił on zadania pedagogiki na 3 grupy:
“analiza, ocena, opis środowiska wychowawczego jednostek
“proces projektowania zmian w środowisku, które zostało poznane
“podjęcie rzeczywistych działań, które mają na celu polepszenie warunków środowisk
wychowawczych
Kolejną dość ważną postacią w pedagogice społecznej jest Tadeusz Pilch. Jego dorobek jest