53072

Współdziedzic mógł być w równej części albo w nierównej (jeśli nie określono -przyjmowane, że w równej)

Każdy współdziedzic byl w stosunku do swego działu spadkowego współwłaścicielem, wierzycielem, dłużnikiem.

Ius adcrescendi - jeśli testator nie wyczerpał spadku, część wolna przyrastała proporcjonalnie działom współdziedziców.

Jeśli natomiast rozporządził ponad wartość - następowało proporcjonalne zmniejszenie (decrescit)

Warunek, termin. Dolecenie w ustanawianiu dziedzica_

Warunek zawieszający - byl dozwolony w przypadku ustanawiania dziedzica Dziedzic otrzymywał spadek z chwilą ziszczenia się warunku (musiał w owej chwili posiadać factio passi va)

Warunek mógł się ziścić za życia testatora. Jeśli testator domaga się ziszczenia warunku po jego śmierci, ziszczenie się musi się powtórzyć.

Pizy ustanawianiu dziedzica pod warunkiem zawieszającym:

pretor daw^ral mu bonorum possessio pendente condicione secundum tabulas dziedzic musiał się jednak zobowiązać do zwrócenia spadku w razie meziszczeiua się w^rarunków^r i ewentualnie dać swoich ręczycieli.

Warunek rozwiązujący - niemożliwy (SEMEL HERES, SEMPER HERES)

Termin zawieszający lub rozwiązujący przy ustanowieniu dziedzica - czynność nieważna

Później - tennin nieważny, czynność ważna

Wyjątek - testamentum niilitis - dopuszczał dołożenie terminu

Kaptatoryjne ustanow ienie dziedzica - ustanowienie dziedzica pod warunkiem, że on zrobi to samo z testatorem. (rodzaj „umowy o przeżycie”) nieważne

■ Wyjątek testamentum recirprocum Dopuszczony w V w. n.e. na zachodzie na podstawie przywileju cesarza - korzystano z niego zwłaszcza między małżonkami.

Polecenie przy ustanawianiu dziedzica - nabycie spadku następowało niezależnie od wykonania polecenia. Jedynie zainteresowani mogli na drodze prawnej wymóc dokonanie polecenia przez spadkobiercę.

Podstawienie i jeno rodzaje_

Podstawienie (substitutio heredis) - szczególny wypadek ustanowienia dziedzica pod warunkiem zawieszającym Polegało na tym, że testator postanawiał w testamencie, że w razie gdyby ustanowiony dziedzic nie byl w stanie lub nie chciał nabyć spadku, miał ten spadek nabyć dziedzic podstawiony.

Dziedzica podstawionego obowiązywały te same wymogi co dziedzica ustanowionego pod warunkiem zawieszającym. Miał te same prawa, ciążyły na nim te same wymogi.