Laboratorium Geotechniki
Ćwiczenie nr 5
Badanie wytrzymałości gruntu w aparacie trójosiowego ściskania.
Wykonał: Sprawdził:
Bury Łukasz dr inż. K. Gajewski
Derendarz Marta
Grupa:
3.1 lab 1
1. Część teoretyczna.
Badanie to polega na pomiarze wartości największego naprężenia głównego d przy różnych wartościach najmniejszego naprężenia głównego 03.
Przyrządy:
- aparat trójosiowego ściskania
- suwmiarka
Przebieg badania:
W celu określenia średnicy próbki Dp dokonujemy pomiaru wewnętrznej średnicy foremki. Mierzymy również średnicę tłoku Dt, przekazującego pionowe obciążenie na próbkę. Na podstawę nakładamy krążek bibuły filtracyjnej a następnie zakładamy osłonę gumową, uszczelniając ją pierścieniami gumowymi. Po nałożeniu foremki i obciągnięciu osłony gumowej formujemy próbkę układając partiami grunt i lekko go ubijając. Na gruncie umieszczamy krążek bibuły filtracyjnej a następnie górny tłoczek, na którym uszczelniamy osłonę gumową. Zdejmujemy foremkę i nakładamy komorę przekręcając ją do podstawy. Komorę wypełniamy wodą a po odpowietrzeniu ustalamy ciśnienie w komorze na poziomie σ3 = 100 kPa (≈ 1,0 kg/cm2). Uruchamiając silnik powodujemy wzrost obciążenia pionowego, które określamy na podstawie odkształcenia dynamometru pierścieniowego. Ścinanie prowadzimy do chwili ustabilizowania się odkształcenia czujnika dynamometrycznego εd. Badanie takie powtarzamy przy kolejnych wartościach ciśnienia w komorze εd = 50, 150, 200, 250, 300 i 350 kPa.
2. Część obliczeniowa:
a) Obliczenie siły na dynamometrze:
b) Obliczenie siły osiowej:
Fn = Fp - Ft (cm2)
Fn = 12,07 - 0,98 (cm2)
c) Obliczenie naprężenia osiowego:
2. Opracowanie wyników.
Dla każdej pary wartości σ1 i σ3 wykreślamy koło naprężeń Mohra, jak to pokazano na rysunku. Linia prosta, styczna do kół Mohra stanowi obwiednię wytrzymałości na ścinanie, na podstawie której określamy kąt tarcia wewnętrznego φ i spójność gruntu c.