Kompetencje naczelnika państwa w latach 1918-1922
- władza wykonawcza i realizacja uchwal sejmu
- powołanie, w porozumieniu z sejmem rządu
- wraz z rządem odpowiedzialny przed sejmem
Struktura sądownictwa II RP- sądownictwo powszechne i specjalne
Sądy powszechne:
Sądy grodzkie- najniższy szczebel, orzekały jednoosobowo w drobnych sprawach cywilnych i karnych; udzielały pomocy prawnej innym sądom i władzom
Sądy okręgowe- w pierwszej instancji ważniejsze sprawy cywilne i karne, w drugiej odwołania od sądów grodzkich. Dzieliły się na wydziały cywilne, karne i handlowe. Te ostatnie rozpatrywały drobne sprawy handlowe w pierwszej instancji. Ponadto jednoosobowe sądy dla nieletnich
Sądy apelacyjne-w pierwszej i ostatniej instancji tylko sprawy szczególne, przekazane im przez ustawy. W drugiej instancji odwołania od sądów okręgowych
Sąd najwyższy- 1919, dzielił się na izby cywilne, karną i dla spraw adwokatury. Kompetencje: rozpoznawanie odwołań od orzeczeń sądów 2 instancji, orzekanie w sprawach szczególnych przyznanych mu przez ustawy, czuwanie nad jednością orzecznictwa sadowego.
Sądy specjalne:
Sądy wojskowe- pułkowe, okręgów wojskowych i naczelny sąd wojskowy. Pułkowe zniesiono w 1920 ustanawiając sądy wojskowe i marynarki wojennej. w czasie wojny przewidywano sądy eskadrowe i sądy marynarki. Orzekały w sprawach karnych i regulaminowych osób wojskowych
Sądy pracy- sprawy cywilne wynikające ze stosunku pracy i chałupniczego, związane z nauką zawodu oraz karne w zakresie ochrony pracy najemnej. Przysługiwała apelacja do sądów okręgowych lub skarga kasacyjna do sądu najwyższego.
Sądy wyznaniowe- na obszarze zaboru rosyjskiego jurysdykcja w sprawach małżeńskich. Dla katolików diecezjalne, dla ewangelików konsystorskie, dla prawosławnych konsystorskie prawosławne.
Trybunał Kompetencyjny- 2 prezesów i 14 członków. Spory kompetencyjne pomiędzy organami administracyjnymi a sądami.
Trybunał Stanu- Pierwszy prezes sądu najwyższego, 8 członków wybieranych przez sejm i 4 członków wybieranych przez senat. Pociągał do odpowiedzialności konstytucyjnej większością 3/5 głosów i 50% kworum prezydenta i ministrów
Środki zabezpieczające w prawie w kodeksie karnym z 1932
- wprowadzone pod wpływem szkoly socjologicznej
- zalożeniem było przeniesienie represji karnej z czynu na osobę sprawcy
- izolacja notorycznych przestępców w specjalnych zakładach, tuż po odbyciu kary zasadniczej
- rodzaje: lecznicze dla psychicznie chorych, alkoholików, narkomanów; przymusowe dla unikających pracy, recydywistów, przestępców zawodowych.