Wprowadzenie do problematyki
Zaspokajanie rożnych potrzeb społeczeństwa wymaga wytwarzania różnych wyrobów oraz świadczenia różnorodnych usług.
dochód narodowy społeczeństwa
suma dochodów producentów wyrobów oraz jednostek świadczących usługi;
dochód ten przeliczony na 1 mieszkańca świadczy o poziomie cywilizacyjnym, o zamożności społeczeństwa, zdolności gospodarki do zaspokajania jego potrzeb.
W historii bogactwo społeczeństwa miało różne źródła:
XIX w.
potęgami były państwa kolonialne, które dysponowały zasobami naturalnymi zlokalizowanymi w koloniach, które były źródłem dobrobytu
XX w.
potęgą przemysłową stały się Stany Zjednoczone, państwa które potrafią skumulować kapitał
XXI w.
bogate będą te kraje, które:
wykażą odpowiednie zdolności umysłowe i wysoki poziom wykształcenia
będą posiadać siłę wyobraźni
potrafią stworzyć nowe technologie i rozwiązania będące ważnym czynnikiem rozwoju państwa
Dobra i usługi wytwarzane są w różnych podmiotach gospodarczych:
przedsiębiorstwach
zakładach usługowych
i w innych jednostkach tj.
banki
skarb państwa
konsumenci
Podmioty te stanowią podstawy systemu gospodarczego państwa.
system
to powiązany ze sobą zbiór elementów działających wspólnie dla osiągnięcia założonego celu
podejście systemowe
dotyczy kompleksowego rozwiązania danego problemu, czyli takiego, które uwzględnia wszystkie możliwe aspekty:
ekonomiczny
polityczny
prawny
społeczny
ekologiczny
podmioty gospodarcze
wchodzą w skład systemu gospodarczego, są społecznie użyteczne, jeśli efekt jej działalności zadowala klienta i realizuje potrzeby rynku
przedsiębiorstwo
stanowi wyodrębniony prawnie i finansowo podmiot gospodarczy działający w określonym systemie gospodarczym;
w skład przedsiębiorstwa może wchodzić jeden lub kilka zakładów, które kojarzone są najczęściej terytorialnie jako miejsca produkcji określonych grup wyrobów np.
zakłady Cepielskiego w Poznaniu obejmują następujące zakłady produkcyjne:
fabryka silników okrętowych
fabryka urządzeń mechanicznych
fabryka urządzeń precyzyjnych
wydział produkcji chłodnic
zakład produkcyjny
stanowi wyodrębnioną pod względem techniczno-organizacyjnym i terytorialnym całość;
w zakładzie produkcyjnym wyodrębnić można jeden lub wiele systemów produkcyjnych
system produkcyjny
stanowi celowo zaprojektowany i zorganizowany układ materialny, energetyczny i informacyjny eksploatowany przez człowieka i służący wytwarzaniu określonych produktów dla zaspokojenia potrzeb klientów;
system produkcyjny musi być wyposażony w odpowiednie zasoby, czynniki produkcji, które rzutują na jego zdolność produkcyjną;
system produkcyjny można traktować jako zbiór stanowisk roboczych, na których następuje transformacja strumienia materiałów wyjściowych (surowców) w gotowe produkty przeznaczone do sprzedaży na wyjściu systemu
W ramach sprzedaży wyróżniamy:
klienta zewnętrznego, czyli spoza struktury przedsiębiorstwa
klienta wewnętrznego, który może być inny system produkcyjny w zakładzie produkcyjnym
zdolność produkcyjna
to możliwa do uzyskania przez daną jednostkę wytwórczą, wielkość produkcji o określonym czasie (rok lub miesiąc) przy optymalnym wykorzystaniu czynników produkcji
Do zasobów systemu produkcyjnego zaliczamy techniczne środki produkcji:
hale
budynki
maszyny i urządzenia
środki transportowe
komputery ( są to zasoby o charakterze środków trwałych) użytkowane dłużej niż 1 rok
podmioty pracy (środki obrotowe)
są to materiały nabywane z zewnątrz przeznaczone do korzystania w systemie produkcyjnym
czynniki energetyczne
jest to energia elektryczna, paliwa, nośniki energii cieplnej np. niekonwencjonalne źródła energii
czynnik ludzki
istotne są proporcje między grupami pracowników nieprodukcyjnych i produkcyjnych
informacje
dotyczą prognoz rynkowych wyrobu, sposobu wprowadzenia procesu technologicznego i informacje dotyczące wiedzy i doświadczenia kadry
środki finansowe
system produkcyjny podlega oddziaływaniu otoczenia za pomocą wejść (zaopatrzenie w zasoby) i za pomocą wyjść, które obejmują produkt i informacje o nim zawarte a także odpady;
w systemie produkcyjnym, który obejmuje procesy podstawowe, pomocnicze i procesy obsługi, zachodzi transformacja, która stanowi regułę przekształcania stanu wejściowego w stan wyjściowy
Wyznaczenie transformacji T umożliwiało by symulację i ocenę wpływu decyzji dotyczącej zaangażowania zasobu (wejść) na końcowe efekty (wyjścia) jeszcze przed podjęciem decyzji.
Wyznaczenie transformacji jest zagadnieniem do dzisiaj nierozwiązanym.
Choć metody statystyczne umożliwiają wyznaczenie przybliżonej transformacji, którą można nazwać modelem systemy.
4
system produkcyjny
transformacja
wejście
wyjście
wykład 1
26.09.11