plik


ÿþWoxniak M, Nowicki R. Leki biologiczne stosowane w leczeniu ³uszczycy Alergia Astma Immunologia 2006, 11(1): 29-34 29 i i I i I i i I i I i i i MARTA WOyNIAK1/, ROMAN NOWICKI2/ 1/ Studenckie Ko³o Naukowe AM w Gdañsku 2/ Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii AM w Gdañsku Streszczenie Summary Leczenie ³uszczycy, choroby o pod³o¿u immunologicznym, sprawia The treatment of psoriasis, which is in fact an immunological disease, wci¹¿ wiele trudnoSci terapeutycznych. Przewlekle chorzy pacjenci continues to be a major therapeutical problem. The patients affected oczekuj¹ na lepsze i skuteczniejsze preparaty, dlatego wprowadze- with that chronic disease have been waiting for better and more nie nowych leków biologicznych mo¿e staæ siê prze³omem w lecze- effective treatment. The introduction of new biological drugs may niu tej choroby. W pracy przedstawiono cztery nowe leki biologiczne: bring a breakthrough in psoriasis treatment. Four new biologicals have efalizumab, alefacept, etanercept, infliksimab, które od niedawna sto- been reported: efalizumab, alefacept, etanercept and infliximab, which sowane s¹ w leczeniu ³uszczycy. Wyniki wykaza³y ca³kowite ustê- for a short time have been used in psoriasis treatment. The results powanie zaawansowanych i przewlek³ych objawów chorobowych show that the advanced and chronic symptoms disappear completely, oraz wysok¹ skutecznoSæ w leczeniu opornych i zaawansowanych and the biologicals are characterised by high efficiency in the treatment postaci ³uszczycy. Dokonano przegl¹du piSmiennictwa dotycz¹cego of the resistant and the advanced forms of psoriasis. A review of nowych leków biologicznych w leczeniu ³uszczycy. literature on the new biological drugs is included. SBowa kIuczowe: ³uszczyca, efalizumab, alefacept, infliksimab, Key words: psoriasis, efalizumab, alefacept, infliximab, etanercept etanercept © AIergia Astma ImmunoIogia, 2006, 11(1): 29-34 Adres do korespondencji / Address for correspondence Roman Nowicki www.mediton.pl/aai Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii AM Nades³ano: 05.11.2005 ul. Dêbinki 7, 80-211 Gdañsk Zakwalifikowano do druku: 06.01.2006 tel. (58) 349 25 90, fax (58) 349 25 86, e-mail: rnowicki@amg.gda.pl WSTÊP GBówn¹ rolê w etiologii Buszczycy odgrywaj¹ limfocy- ty T, a tak¿e wydzielane przez nie cytokiny [2,3,4]. Pro- £uszczyca jest przewlekB¹, nawrotow¹ i trudn¹ do ces rozpoczyna siê od aktywacji limfocytów. Aby doszBo wyleczenia chorob¹, na któr¹ choruje ok. 2% populacji. do aktywacji komórek, w organizmie musz¹ pojawiæ siê Prawie 2/5 pacjentów z Buszczyc¹ choruje równie¿ na obce antygeny. Antygen wyBapywany jest przez komór- Buszczycowe zapalenie stawów (PsA  Psoriatic Arthri- kê, która go prezentuje (APC  Antigen Presenting Cell) tis) [1]. Dotychczasowe metody leczenia Buszczycy oka- za pomoc¹ cz¹steczki MHC klasy I lub II, a nastêpnie zaBy siê jeszcze nie w peBni skuteczne i niekiedy poB¹czo- prezentowany jest limfocytom T. Je¿eli komórka T ma ne z ryzykiem wyst¹pienia objawów niepo¿¹danych. Czê- odpowiedni receptor TCR, który rozpoznaje antygen, do- sto po krótkim okresie remisji obserwuje siê nawroty zmian chodzi do poB¹czenia limfocytu T z APC. Stabilizacja wi¹- skórnych. Poznanie procesów immunologicznych zwi¹- zania TCR z MHC mo¿liwa jest, gdy dojdzie do poB¹cze- zanych z etiopatogenez¹ Buszczycy umo¿liwiBo wprowa- nia siê drobin adhezyjnych  ICAM-1 i LFA-3 na APC dzenie nowych, tzw.  biologicznych leków, do których oraz LFA-1 i CD2 na powierzchni limfocytów T [5]. Ad- nale¿¹ m.in.: efalizumab, alefacept, etanercept i inflik- hezja zachodzi miêdzy cz¹steczkami ICAM-1 i LFA-1 oraz simab. Ka¿dy z nich charakteryzuje siê odmiennym me- CD2 i LFA-3. W tym wBaSnie miejscu dziaBa efalizumab, chanizmem dziaBania. 30 Alergia Astma Immunologia 2006, 11(1): 29-34 Chemokin Stanu zapalnego EFALIZUMAB Makrofagi Cytokin prozapalnych Efalizumab jest ludzkim przeciwciaBem monoklonal- nym (ryc. 2), które wykazuje powinowactwo do moleku- Przenikanie By CD11a (czyli podjednostki alfa cz¹steczki adhezyjnej Moleku³ adhezji Rródb³onek komórek LFA-1) [9]. LFA-1 jest to cz¹steczka adhezyjna, która znajduje siê na limfocytach T. W momencie gdy antygen TNF ± TNF-± Hepatocyty Odpowiedzi ostrej fazy CRP w surowicy ± ± ± prezentowany jest limfocytom przez komórkê APC, cz¹- steczka LFA-1 B¹czy siê z ICAM-1. PoB¹czenie to umo¿- Ekspresja liwia aktywacjê limfocytu i proliferacjê keratynocytów. Osteoklasty Erozja koSci RANKL Mechanizm dziaBania efalizumabu polega na blokadzie cz¹steczki LFA-1, co uniemo¿liwia poB¹czenie siê z ICAM- proliferacja Pogrubienie 1. Blokada ta ma na celu zahamowanie nadmiernej proli- Keratynocyty skóry dojrzewanie feracji keratynocytów i zmniejszenia iloSci wykwitów Buszczycowych. Lek podawaæ mo¿na w postaci iniekcji Ryc. 1. DziaBanie TNF-± do¿ylnych i podskórnych. który blokuje B¹czenie LFA-1 z ICAM-1 i alefacept unie- mo¿liwiaj¹cy poB¹czenie LFA-3 z CD2 [6]. PoB¹czenie a) b) siê cz¹steczek adhezyjnych zwiêksza siBê wi¹zania miê- dzy limfocytem T a APC i dochodzi do aktywacji limfo- cytu T. Aktywna komórka T trafia do kr¹¿enia i w naczy- niach krwionoSnych zostaje zwi¹zana ze SródbBonkiem. Dziêki temu poB¹czeniu mo¿e przejSæ przez Scianê naczy- nia i trafiæ do skóry. W skórze rozpoczyna siê proces in- dukcji keratynocytów przez limfocyty T i wydzielane przez nie cytokiny. Limfocyty wydzielaj¹ IL-6, 8, 12, INF-³ oraz c) d) TNF-± [7] (ryc.1). TNF-± jest cytokin¹ prozapaln¹, która odgrywa klu- czow¹ rolê w rozwoju Buszczycy i PsA. TNF-± zwiêksza liczbê komórek dendrytycznych, które maj¹ zdolnoSæ pre- zentacji antygenu w naskórku, a nastêpnie pobudza doj- rzewanie tych¿e komórek. W konsekwencji dochodzi do wzmo¿onej prezentacji antygenu limfocytom T i aktywa- cji limfocytów. Dodatkowo wB¹czaj¹ siê E-kadheryny, które Ryc. 2. Budowa nowych leków biologicznych a) efalizumab, umo¿liwiaj¹ przyB¹czenie komórek dendrytycznych do ke- b) alefacept, c) etanercept, d) infliksimab ratynocytów. Ekspresja E-kadheryn zatrzymuje keraty- nocyty w naskórku, natomiast TNF-± zmniejsza iloSæ E-kadheryn, co uBatwia komórkom dendrytycznym migra- Badania kIiniczne efaIizumabu cje ze skóry do wêzBów, gdzie dochodzi ponownie do ak- Efalizumab podawany do¿ylnie tywacji limfocytów. JednoczeSnie TNF-± pobudza naczy- niowy SródbBonkowy czynnik wzrostu, który umo¿liwia Gottlieb przedstawiB immunologiczne i kliniczne efek- migracjê leukocytów do skóry i tworzenie nacieków za- ty leczenia Buszczycy pojedynczymi dawkami efalizuma- palnych. Naczyniowy SródbBonkowy czynnik wzrostu bu [10]. W badaniu wziêBo udziaB 31 pacjentów z przewlekB¹ zwiêksza równie¿ liczbê naczyñ krwionoSnych, co przy- Buszczyc¹, którym podawano do¿ylnie lek w dawkach czynia siê do wyst¹pienia objawu Auspitza obserwowa- 0.03-10.0 mg/kg/tydzieñ. DziaBanie leku oceniano na pod- nego u chorych na Buszczycê. Etanercept i infliksimab, stawie nastêpuj¹cych parametrów: gruboSæ naskórka, licz- hamuj¹c TNF-±, uniemo¿liwiaj¹ przebieg powy¿szych ba limfocytów T w naskórku i skórze, a tak¿e ekspresja procesów i rozwój zarówno skórnych, jak i stawowych ICAM-1. Z grupy 31 pacjentów 3 osoby zostaBy wykluczo- zmian chorobowych. W przeprowadzanych badaniach ne z powodu wyst¹pienia nudnoSci, wymiotów, gor¹czki gBównym kryterium, na podstawie którego oceniano sku- i dreszczy po zastosowaniu leku w dawce 0.6 mg/kg. Pa- tecznoSæ leków, byBo PASI (Psoriasis Area and Severi- cjentów podzielono na 3 grupy. Grupa I  8 pacjentów (efa- ty Index) [8]. Skala PASI sBu¿y do oceny nasilenia zmian lizumab od 0.01-0.1 mg/kg); grupa II  15 pacjentów (lek Buszczycowych i waha siê w zakresie od 0 (brak zmian) w dawce 0.3-1.0 mg/kg); grupa III  5 pacjentów (dawka do 72 (ciê¿kie zmiany). WspóBczynniki PASI 50, 75, 90 leku >1.0 mg/kg). WSród pacjentów z grupy III wykazano oznaczaj¹ odpowiednio redukcjê zmian Buszczycowych caBkowit¹ blokadê CD11a, utrzymuj¹c¹ siê ponad 14 dni, o 50%, 75% i 90%. Woxniak M, Nowicki R. Leki biologiczne stosowane w leczeniu ³uszczycy 31 a w II grupie krócej ni¿ 2 tygodnie. W grupie I wykazano tów leczonych 2 mg/kg efalizumabu i 21,1% (12/57) czêSciow¹ blokadê CD11a. GruboSæ naskórka i liczba lim- leczonych 1 mg/kg leku, a tylko 6,7% (4/60) z grupy focytów w skórze i naskórku ulegBa zmniejszeniu tylko placebo. w grupie II i III. Gottlieb opisaB efekty skutecznoSæ efalizumabu sto- W kolejnym, oSmiotygodniowym badaniu pacjenci sownego u pacjentów z przewlekB¹ Buszczyc¹ w wieku od otrzymywali efalizumab lub placebo w dawce 0.1 mg/kg 18 do 70 lat [14]. PASI u tych pacjentów wynosiBo 12. i 0.3 mg/kg [11]. SkutecznoSæ leku byBa oceniana na pod- Zmiany Buszczycowe zajmowaBy ok. 15% powierzchni stawie zmian klinicznych i symptomów choroby, brano skóry. Piêædziesiêciu siedmiu pacjentów podzielono na równie¿ pod uwagê PASI, gruboSæ naskórka i liczbê lim- 5 grup. Chorzy otrzymywali lek w nastêpuj¹cych daw- focytów. Pacjentów rekrutowano na podstawie nastêpu- kach: grupa A  3 mg/kg, grupa B  0,5 mg/kg, grupa C  j¹cych kryteriów: PASI minimalne 12, powierzchnia zajê- 0,5-1,0 mg/kg, grupa D  0,7-1,5 mg/kg i grupa E  tej skóry zajmuj¹ca wiêcej ni¿ 10%, choroba trwaj¹ca dBu- 1,0-2,0 mg/kg. Najwiêksza skutecznoSæ leku byBa obser- ¿ej ni¿ 6 miesiêcy, wiek od 18 do 70 lat, waga do 120 kg. wowana u dwóch grup  C i E. Du¿a poprawa zmian SpoSród 144 pacjentów objêtych badaniem 22 osoby otrzy- skórnych byBa ju¿ zauwa¿alna pomiêdzy 7 a 14 dniem te- mywaBy lek w dawce: 0.1 mg/kg, 75 pacjentów  0.3 mg/kg, rapii. W dniu 56 PASI 50 osi¹gnêBo 52% pacjentów z gru- a 47 osób  placebo. Rrednia PASI u tych pacjentów wy- py C i 62% chorych z grupy E. PASI 75 uzyskaBo 10% nosiBa 14,5-17,5. SkutecznoSæ leczenia byBa oceniana na pacjentów z grupy C i 30% leczonych z grupy E. podstawie gruboSci naskórka, który u pacjentów otrzy- Bezpieczeñstwo efalizumabu muj¹cych lek w dawce 0.3 mg/kg ulegB zcieñczeniu o 22% w dniu 28, a o 37% w dniu 56. W grupie placebo w dniu Efalizumab stosowany przez okres 12 do 24 tygodni 28 gruboSæ naskórka zmniejszyBa siê o 10%, a w 56 dniu jest lekiem dobrze tolerowanym. Podczas leczenia nie tylko o 19%. Obni¿eniu ulegBa tak¿e liczba limfocytów T zaobserwowano ¿adnych infekcji oportunistycznych, he- w naskórku. W dniu 56 w grupie otrzymuj¹cej lek w dawce patotoksycznoSci, nefrotoksycznoSci ani rozrostów nowo- 0.3 mg/kg liczba limfocytów T zmniejszyBa siê o 63%, tworowych [10,11,12,15]. W pojedynczych przypadkach a w grupie placebo o 36%. Równie¿ w skórze w grupie obserwowano: bóle gBowy, dreszcze, podwy¿szon¹ tem- otrzymuj¹cej lek obserwowano redukcjê liczby limfocy- peraturê, osBabienie, nudnoSci i wymioty. Objawy te zmniej- tów T o 51%, a w grupie placebo o 38%. U pacjentów szaBy siê, lub caBkowicie ustêpowaBy w trakcie trwania leczonych dawk¹ leku 0.1 mg/kg wyniki byBy zbli¿one do terapii. Nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e jest to lek immuno- wartoSci uzyskanych w grupie placebo. supresyjny, który mo¿e zwiêkszaæ ryzyko wystêpowania powa¿nych infekcji, trombocytopenii, a tak¿e nowotworów, Efalizumab podawany podskórnie szczególnie u tych pacjentów, którzy maj¹ predyspozycje W badaniu przedstawionym przez Gordona braBo udziaB lub w przeszBoSci wykryto u nich zmiany rozrostowe. 556 pacjentów w wieku od 18 do 75 lat, u których zmiany skórne pokrywaBy 10% powierzchni ciaBa, a Srednie PASI ALEFACEPT wynosiBo 12 [12]. Pacjentów podzielono na 2 grupy, z któ- Alefacept jest protein¹ zbudowan¹ z cz¹steczki LFA-3 rych jedna otrzymywaBa efalizumab w dawce 1 mg/kg/ i ludzkiej IgG 1 (ryc. 2) [16]. Mechanizm jego dziaBania tydzieñ, a druga  placebo. Pod koniec 12 tygodnia terapii jest bardzo podobny do efalizumabu. Ró¿nica polega na 27% pacjentów z grupy otrzymuj¹cej lek i 4% badanych tym, i¿ alefacept przyB¹cza siê do CD2 na powierzchni z grupy placebo osi¹gnêBo PASI 75. PASI 50 uzyskaBo limfocytu i w ten sposób uniemo¿liwia poB¹czenie siê CD2 49% pacjentów z grupy I i 14% badanych z grupy II. z LFA-3. WywoBuje tak¿e apoptozê limfocytów T CD4+ Leonardi do badania trwaj¹cego 24 tygodnie dobieraB poprzez przyB¹czenie siê receptora Fc³RIII na komórkach pacjentów wedBug nastêpuj¹cych kryteriów: wiek od 18-70 NK i makrofagach. Tak wiêc ma podwójny system dzia- lat, przewlekBa Buszczyca zajmuj¹ca okoBo 10% powierzch- Bania polegaj¹cy na blokowaniu i zmniejszaniu liczby kr¹- ni skóry i Srednie PASI 12 [13]. Pocz¹tkowo, przez okres ¿¹cych limfocytów T CD4+. Lek mo¿e byæ podawany 12 tygodni, pierwsza grupa pacjentów otrzymywaBa efali- do¿ylnie lub domiêSniowo. zumab w dawce 1 mg/kg, druga  2 mg/kg, a trzecia  placebo. Po tym wstêpnym okresie PASI 75 zaobserwo- Badania kIiniczne aIefaceptu wano u 39% pacjentów z grupy I i u 27% badanych z gru- Alefacept podawany do¿ylnie py II, a tylko u 2% pacjentów z grupy placebo. Pacjenci z grupy I i II, którzy nie osi¹gnêli PASI 75, zostali podzie- W badaniu opisanym przez Krueger a lek podawano leni losowo na dwie grupy. Pierwsza liczyBa 123 pacjen- pacjentom z przewlekB¹ Buszczyc¹ do¿ylnie w dawce 7.5 tów i przez nastêpne 12 tygodni otrzymywaBa efalizumab mg/tydzieñ [17]. Badanie skBadaBo siê z 2 tur trwaj¹cych (66 osób w dawce 2 mg/kg, a 57 osób w dawce 1 mg/kg), po 12 tygodni. Pacjenci zostali losowo podzieleni na 3 gru- druga grupa liczyBa 60 pacjentów i otrzymywaBa placebo. py. Grupa I otrzymywaBa alefacept w trakcie obu 12 ty- W 24 tygodniu PASI 75 uzyskaBo 19,7% (13/66) pacjen- godni, grupa II  przez pierwsze 12 tygodni otrzymywaBa 32 Alergia Astma Immunologia 2006, 11(1): 29-34 alefacept, a przez nastêpne 12 tygodni placebo, grupa III ETANERCEPT  przez pierwsze 12 tygodni placebo, a przez nastêpne 12 Etanercept jest ludzkim rozpuszczalnym receptorem tyg. alefacept. SkutecznoSæ leczenia oceniano na podsta- TNF utworzonym z fuzji dwóch naturalnych rozpuszczal- wie PASI. Podczas pierwszej tury w 14 tygodniu PASI nych receptorów TNF z fragmentem ludzkiej IgG1 (ryc. 75 uzyskaBo 14% pacjentów z grupy I i II, a tylko 4% 2) [7]. DziaBanie leku polega na kompetycyjnym hamo- badanych z grupy III. PASI 50 osi¹gnêBo 38% pacjentów waniu B¹czenia siê TNF-± z jego powierzchniowymi re- z grupy I i II i 10% badanych z grupy III. Podczas drugiej ceptorami komórkowymi, co w rezultacie sprawia, ¿e tury PASI 75 osi¹gnêBo 23% pacjentów z grupy I i II, TNF-± staje siê biologicznie nieaktywny. TNF-± jako a w grupie placebo tylko 7% badanych. PASI 50 osi¹- cytokina pozapalna odgrywa kluczow¹ rolê w patogene- gnêBo 48% z grupy I i II i 24% badanych z grupy III. zie wielu przewlekBych i zapalnych chorób [1]. Stan za- W badaniu przedstawionym przez Ellis uczestniczyBo palny jest gBówn¹ cech¹ Buszczycy i Buszczycowego zapa- 229 pacjentów z przewlekB¹ Buszczyc¹, którym podawano lenia stawów, w których to chorobach obserwuje siê pod- do¿ylnie alefacept w dawce 0.025, 0.075, 0.150 mg/kg/ wy¿szony poziom TNF-±. Lek, oprócz skutecznoSci i bez- tydzieñ lub placebo przez 12 tygodni [18]. Przed badania- pieczeñstwa, charakteryzuje siê równie¿ Batwym apliko- mi Srednia PASI wynosiBa od 14 do 20 w caBej grupie waniem. Pacjenci mog¹ samodzielnie wykonywaæ iniek- pacjentów. Po dwóch tygodniach zauwa¿ono redukcjê cje podskórne raz lub dwa razy w tygodniu. PASI o 38% w grupie otrzymuj¹cej lek w dawce 0.025mg/kg i o 53% w obu grupach otrzymuj¹cych ale- Badania kIiniczne etanerceptu facept w dawkach 0.075 i 0.150 mg/kg. W grupie place- Etanercept podawany podskórnie w ³uszczycy bo PASI ulegBo obni¿eniu o 21%. DwanaScie tygodni po W drugiej fazie badañ kontrolnych wziêBo udziaB 112 zakoñczonej terapii u 28 pacjentów otrzymuj¹cych alefa- pacjentów, których losowo podzielono na 2 grupy [20]. cept i u 3 osób z grupy placebo uzyskano caBkowit¹ remi- Grupa I otrzymywaBa placebo, a grupa II  etanercept sjê zmian skórnych. Zaobserwowano równie¿ obni¿enie w dawce 25 mg podskórnie 2 razy w tygodniu przez 24 liczby limfocytów T we krwi obwodowej koreluj¹ce tygodnie. W badaniu porównywano liczbê pacjentów, która z ustêpowaniem zmian Buszczycowych. podczas 12-tygodniowej terapii osi¹gnêBa PASI 50, 75 i 90. Alefacept podawany domiêSniowo Pacjenci w obu grupach charakteryzowali siê Sredni¹ PASI 17-19, obszarem zajêtej powierzchni ciaBa powy¿ej 30% Do badañ skutecznoSci alefaceptu w leczeniu Buszczy- i ponad dwudziestoletnim czasem trwania Buszczycy. W 12 cy zakwalifikowano pacjentów z przewlekB¹ chorob¹ trwa- tygodniu PASI 75 uzyskaBo 30% pacjentów otrzymuj¹cych j¹c¹ dBu¿ej ni¿ rok, ze zmianami zajmuj¹cymi powy¿ej 10% lek i w 24 tygodniu odsetek ten ulegB zwiêkszeniu do 56% powierzchni ciaBa i z prawidBow¹ liczba limfocytów T [19]. pacjentów. W grupie placebo tylko 5% badanych osi¹gnê- Lek podawano domiêSniowo raz w tygodniu. Pierwsza Bo PASI 75 w 24 tygodniu. W grupie leczonej etanercep- grupa pacjentów otrzymywaBa 10 mg leku, druga  15mg, tem du¿y odsetek pacjentów osi¹gn¹B PASI 50. W 12 ty- a trzecia  placebo. Po 12 tygodniach terapii w grupie I godniu badania PASI 50 osi¹gnêBo 70% pacjentów, a w 24 uzyskano obni¿enie PASI o 41%, w grupie II o 46%, tygodniu PASI 50 uzyskaBo 76% badanych. a w grupie placebo  o 25%. Zauwa¿ono równie¿, ¿e Leonardi opisaB badanie, w którym wziêBo udziaB 652 w ci¹gu nastêpnych 12 tygodni po zakoñczonej terapii nie pacjentów z aktywn¹ postaci¹ Buszczycy. Powierzchnia doszBo do wznowy, a PASI pozostaBo obni¿one w grupie zajêtej skóry wynosiBa wiêcej ni¿ 10%, a minimalne PASI pierwszej o 41%, w drugiej  o 46%, a w grupie placebo  10 [21]. Pacjentów podzielono na 4 grupy i podawano  o 20%. im lek lub placebo podskórnie. Grupa I otrzymywaBa pla- Bezpieczeñstwo alefaceptu cebo, grupa II  25 mg etanerceptu raz w tygodniu, grupa III  25 mg 2 razy w tygodniu, a grupa IV  50 mg leku W trakcie badañ z zastosowaniem alefaceptu w Busz- 2 razy w tygodniu. W 12 tygodniu PASI 75 osi¹gnêBo 4% czycy nie wyst¹piBy ¿adne infekcje oportunistyczne, roz- pacjentów z grupy I, 14% badanych z grupy II, 34% pa- rosty nowotworowe czy immunosupresja. Podczas poda- cjentów z grupy III, a z grupy IV  49% pacjentów. Rów- wania pierwszych dawek leku pojawiBy siê natomiast bóle nie¿ du¿e ró¿nice miêdzy grup¹ placebo a grupami otrzy- gBowy, zapalenie gardBa, katar, objawy grypowe, które muj¹cymi etanercept widoczne byBy w osi¹gniêciu PASI ustêpowaBy w trakcie trwania badañ [17,18,19]. Podob- 50. Wskaxnik ten osi¹gnêBo 13% badanych z grupy I, 41% nie jak w przypadku terapii efalizumabem, nale¿y braæ z grupy II, 58% z grupy III i 74% z grupy IV. Po 24 tygo- pod uwagê mo¿liwoSæ wystêpowania nowotworów, ciê¿- dniach terapii PASI 75 uzyskaBo 25% pacjentów z grupy kich infekcji, a tak¿e limfopenii, która mo¿e siê rozwin¹æ II, 44% badanych z grupy III i 59% z grupy IV. u pacjentów po stosowaniu leku, szczególnie u tych, u któ- rych liczba limfocytów przed leczeniem znajdowaBa siê na dolnej granicy normy. Woxniak M, Nowicki R. Leki biologiczne stosowane w leczeniu ³uszczycy 33 Etanercept podawany podskórnie w ³uszczycowym za- skóry [25]. Pacjenci zostali podzieleni na 3 grupy: grupa I paleniu stawów  placebo, grupa II  infliksimab w dawce 5 mg/kg i.v., grupa III  infliksimab 10 mg/kg i.v. SkutecznoSæ leku Mease w swoim badaniu sprawdzaB skutecznoSæ i bez- byBa oceniana na podstawie PASI. W trakcie pierwszych pieczeñstwo etanerceptu w leczeniu Buszczycy i Buszczy- 8 tygodni badañ PASI 75 osi¹gnêBo 69% pacjentów z gru- cowego zapalenia stawów [22]. Badaniem objêto 205 py I i 73% badanych z grupy III, i tylko 18% z grupy pacjentów z Buszczycowym zapaleniem stawów. Badani placebo. W 9 tygodniu grupa placebo zostaBa podzielona, zostali podzieleni na 2 grupy. Pierwsza otrzymywaBa pla- a pacjenci zostali przydzieleni do pozostaBych grup W 10 cebo, druga  podskórnie 25mg leku 2 razy w tygodniu tygodniu badania PASI 75 osi¹gnêBo 88% pacjentów w gru- przez 24 tygodnie. Etanercept zmniejszyB znacz¹co obja- pie II i 80% pacjentów w grupie III. W tym samym cza- wy Buszczycowego zapalenia stawów i Buszczycy. W 12 sie PASI 50 uzyskaBo 88% pacjentów z grupy II i 93% tygodniu ACR20 (American College of Rheumatology pacjentów z grupy III. 20% improvement criteria) osi¹gnêBo 59% pacjentów Kolejnym badaniem objêto pacjentów powy¿ej 18 roku otrzymuj¹cych etanercept i 15% badanych z grupy place- ¿ycia, którzy chorowali na Buszczycê okoBo 6 miesiêcy [26]. bo. JednoczeSnie widoczna byBa du¿a poprawa w Buszczy- PASI u tych pacjentów wynosiBo 12, a zmiany skórne zaj- cowych zmianach skórnych w 24 tygodniu. PASI 75 osi¹- mowaBy 10% powierzchni skóry. Pacjentów podzielono gnêBo 23% pacjentów z grupy otrzymuj¹cej lek i tylko 3% na 3 grupy: grupa I  placebo, grupa II  infliksimab w grupie placebo. JakoSæ ¿ycia pacjentów stosuj¹cych eta- w dawce 3 mg/kg i.v., grupa III  infliksimab 5 mg/kg i.v. nercept ulegBa znacznej poprawie. Ust¹piBy bóle i obrzêki, W 2 tygodniu terapii obserwowano znaczn¹ poprawê a proces dalszego niszczenia stawów ulegB zahamowaniu. wSród pacjentów otrzymuj¹cych lek w porównaniu z grup¹ Bezpieczeñstwo etanerceptu leczon¹ placebo. PASI 50 uzyskaBo 34% i 40% pacjen- tów, odpowiednio w grupie II i III w porównaniu z 4% W trakcie przeprowadzanych badañ lek byB dobrze badanych z grupy placebo. W 4 tygodniu PASI 75 osi¹- tolerowany. Obserwowano jedynie pojedyncze przypadki gnêBo 35% pacjentów z grupy I i 47% badanych z grupy objawów niepo¿¹danych: zmiany w miejscu wstrzykniê- III. W grupie placebo ¿aden z pacjentów nie miaB tak du- cia (krwawienie, zasinienie, rumieñ, Swi¹d, ból i obrzêk), ¿ej poprawy. W 10 tygodniu PASI 75 uzyskaBo 72% pa- infekcje górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli, cjentów z grupy II i 88% badanych z grupy III w porów- zapalenie pêcherza oraz infekcje skórne. Bardzo rzadko naniu z 6% pacjentów z grupy placebo. wystêpowaBy ciê¿kie infekcje lub trombocytopenia [20,21]. DBugotrwaBa terapia lekiem okazaBa siê równie bezpiecz- Infliksimab podawany do¿ylnie w ³uszczycowym za- na jak 12-tygodniowa [1]. DziaBania niepo¿¹dane, które paleniu stawów siê pojawiBy, byBy identyczne z tymi, które wyst¹piBy pod- W drugiej fazie badañ braBo udziaB 101 pacjentów, któ- czas badañ klinicznych trwaj¹cych 12 tygodni. rych podzielono na 2 grupy [27]. W grupie pierwszej po- dawano lek w dawce 5 mg/kg, a w grupie drugiej place- INFLIKSIMAB bo. W tygodniu 2, 4 i 8 terapii byBy zauwa¿alne istotne Infliksimab jest to chimeryczne ludzko-mysie przeciw- zmiany miêdzy obiema grupami. W grupie otrzymuj¹cej ciaBo monoklonalne (ryc. 2), wi¹¿¹ce siê z du¿ym powino- infliksimab 71% pacjentów osi¹gnêBo ACR20, a w grupie wactwem zarówno z rozpuszczaln¹, jak i transbBonow¹ placebo tylko 9,8% badanych uzyskaBo ACR20. PASI 75 form¹ ludzkiego czynnika martwicy nowotworu alfa osi¹gnêBo 70% pacjentów otrzymuj¹cych lek i 0% w gru- (TNF-±) [23]. Infliksimab wi¹¿e siê z cz¹steczkami TNF-± pie placebo. w osoczu i chorych tkankach, co jest równoznaczne z utrat¹ Bardzo podobne wyniki obserwowano podczas 3 fazy aktywnoSci biologicznej TNF-±. Blokada czynnika TNF-± badañ, w której uczestniczyBo 200 pacjentów [28]. Bada- przyczynia siê do zahamowania stanu zapalnego, który przy- ni zostali podzieleni na 2 grupy. W pierwszej podawano czynia siê do zaostrzenia zmian Buszczycowych i Buszczy- lek 5 mg/kg, a w drugiej placebo. SkutecznoSæ leku byBa cowego zapalenia stawów. Oprócz Buszczycy, lek ten zna- obserwowana na podstawie PASI 75 i ACR20. PASI 75 lazB zastosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia osi¹gnêBo 64% pacjentów stosuj¹cych infliksimab i 2% stawów i w chorobie Cohna [24]. Lek podawany jest w po- w grupie placebo. ACR20 uzyskaBo 58% pacjentów w gru- staci do¿ylnych infuzji trwaj¹cych okoBo 2-3 godzin. pie infliksimabu i 11% badanych z grupy placebo. Badania kIiniczne infIiksimabu Bezpieczeñstwo infliksimabu Infliksimab podawany do¿ylnie w ³uszczycy W trakcie przeprowadzonych badañ lek byB dobrze tolerowany przez wiêkszoSæ pacjentów. Obserwowano W badaniach klinicznych infliksimabu wziêBo udziaB 33 pojedyncze objawy niepo¿¹dane, takie jak: ból gBowy, nud- pacjentów w wieku od 21 do 69 lat, którzy chorowali na noSci, wymioty, dreszcze, ból pleców, objawy grypopo- przewlekB¹ Buszczycê zajmuj¹c¹ okoBo 5% powierzchni dobne. U jednego z pacjentów przyjmuj¹cych 5 mg/kg 34 Alergia Astma Immunologia 2006, 11(1): 29-34 rozpoznano zapalenie pêcherzyka ¿óBciowego, u innego  leków jest ich bezpieczeñstwo. Do tej pory leki stosowa- odmiedniczkowe zapalenie nerek, u 7 pacjentów wyst¹- ne w leczeniu Buszczycy, jak i PsA, wykazywaBy wiele piBy infekcje górnych dróg oddechowych, a u 2  zapale- dziaBañ niepo¿¹danych, wSród których wymieniæ nale¿y: nie tkanki B¹cznej. Obserwowano tak¿e zapalenia pBuc i os- nefrotoksycznoSæ, hepatotoksycznoSæ i zaburzenia gospo- krzeli [26,29,30]. darki lipidowej. Objawy niepo¿¹dane zwi¹zane ze stoso- waniem nowych leków biologicznych wystêpuj¹ rzadko i ograniczaj¹ siê do zmian w miejscu podania lub obja- PODSUMOWANIE wów grypopodobnych. Niew¹tpliw¹ zalet¹ nowych leków Jak wynika z przedstawionych badañ, nowe leki bio- jest równie¿ fakt, i¿ nie trzeba stosowaæ ich codziennie. logiczne wykazuj¹ du¿¹ skutecznoSæ w leczeniu Buszczy- Nowe leki biologiczne stanowi¹ wielk¹ szansê dla prze- cy i Buszczycowego zapalenia stawów. Leki te hamuj¹ wlekle chorych pacjentów z ciê¿kimi postaciami Buszczy- rozwój zmian Buszczycowych i doprowadzaj¹ do ich caB- cy. Jedynym i bardzo istotnym ograniczeniem w mo¿li- kowitej remisji, poprawiaj¹ znacznie jakoSæ ¿ycia pacjen- woSci ich szerszego stosowania pozostaje bardzo wyso- tów. Oprócz skutecznoSci, wa¿nym aspektem nowych ka cena tych nowoczesnych preparatów. PiSmiennictwo 1. Gottlieb AB. Etanercept for the treatment of psoriasis and 17. Krueger GG, Papp KA, Stough DB i wsp. A randomized, double- psoriatic arthritis. Dermatologic Therapy. 2004; 17: 401-408. blind, placebo-controlled phase III study evaluating efficacy and tolerability of 2 courses of alefacept in patient with chronic 2. Mehlis. S, Gordon K. The immunology of psoriasis and biologic plaque psoriasis. J Am Acad Dermatol. 2002; 47: 821-833. immunotherapy. J Am Acad Dermatol. 2003; 49: 44-50. 18. Ellis CN, Krueger GG. Treatment of chronic plaque psoriasis by 3. Vugmeyster Y, Kikuchi T, Lowes MA i wsp. Efalizumab (abti- selective targeting of memory effector T lymphocytes. N Engl CD11a)  induced increase in peripheral blood leukocytes in J Med. 2001; 345: 248-255. psoriasis patients in preferentially mediated by altered trafficking of memory CD8+ T cells into lesional skin. Clinical immunology. 19. Lebwohl M, Christophers E, Langley R i wsp. An international, 2004; 113: 38-46. randomized, double-blind, placebo-controlled phase 3 trial of intramuscular alefacept in patients with chronic plaque psoriasis. 4. Joshi R. Immunopathogenesis of psoriasis. Indian J Dermatol Arch Dermatol. 2003; 139: 719-727. Venereol Leprol. 2004; 70: 10-12. 20. Gottlieb AB, Matheson R, Lowe N i wsp. A Randomized Trial 5. Krueger JG. The immunologic basis for the treatment of psoriasis of Etanercept as Monotherapy for Psoriasis. Arch Dermatol. with new biologic agents. J Am Acad Dermatol. 2002; 46: 1-23. 2003; 139: 1627-1632. 6. Griffiths CEM. The immunological basis of psoriasis. JEADV. 21. Leonardi CL, Powers JL, Matheson RT i wsp. Etanercept as 2003; 17: 1-5. Monotherapy in Patients with Psoriasis. N Engl J Med. 2003; 7. Goffe B, Cather J. Etanercept: An overview. J Am Acad Dermatol. 349: 2014-2022. 2003; 49: 105-111. 22. Mease PJ, Kivitz AJ, Burch FX i wsp. Etanercept treatment of 8. Menter MA, Krueger GC, Feldman SR et al. Psoriasis treatment psoriatic arthritis: safety, efficacy and effect on disease 2003 at the new millennium: Position paper on behalf of the progression. Arthritis Rheum. 2004; 50: 2264-2272. authors. J Am Acad Dermatol. 2003; 49: 39-43. 23. Gottlieb AB. Infliximab for psoriasis. J Am Acad Dermatol. 2003; 9. Jullien D, Prinz JC, Langley RGB i wsp. T-Cell modulation for the 49: 112-117. treatment of chronic plaque psoriasis with Efalizumab (Raptiva): 24. Winterfield LS, Menter A. Infliximab. Dermatologic Therapy. Mechanisms of action. Dermatology. 2004; 208: 297-306. 2004; 17: 409-426. 10. Gottlieb A, Krueger JG, Bright R i wsp. Effects of administration 25. Gottlieb AB, Chaudhari U, Mulcahy LD i wsp. Infliximab of single dose of a humanized monoclonal antibody to CD11a on monotherapy provides rapid and sustained benefit for plaque- the immunobiology and clinical activity of psoriasis. J Am Acad type psoriasis. J Am Acad Dermatol. 2003; 48: 829-835. Dermatol. 2000; 42: 428-435. 26. Gottlieb AB, Evans R, Li S i wsp. Infliximab induction therapy 11. Papp K, Bissonnette R, Krueger JG i wsp. The treatment of for patients with severe plaque-type psoriasis: A randomized moderate to severe psoriasis with a new anti-CD11a monoclonal double-blind, placebo-controlled trial. J Am Acad Dermatol. 2004; antibody. J Am Acad Dermatol. 2001; 45: 665-674. 51: 534-542. 12. Gordon KB, Papp KA, Hamilton TK i wsp. Efalizumab for 27. Antoni C i wsp. The infliximab multinational psoriatic arthritis patients with moderate to severe plaque psoriasis  a randomized controlled trial (IMPACT): substantial efficacy on synovitis and controlled trial. JAMA. 2003; 290: 3073-80. psoriatic lesions with or without concomitant DMARD therapy. 13. Leonardi CL, Papp KA, Gordon KB i wsp. Extended efalizumab Arthritis Rheum. 2002; 46: S381. therapy improves chronic plaque psoriasis: Result from a randomized 28. Kavanaugh A i wsp. Infliximab significantly improves joint and phase III trial. J Am Acad Dermatol. 2005; 52: 425-433. skin involvement in psoriatic arthritis to a substantial extent and 14. Gottlieb AB, Miller B, Lowe N i wsp. Subcutaneously irrespective of baseline joint involvement or MTX use: analysis administered efalizumab (anti-CD11a) improves signs and of clinical response from the IMPACT II trial. Arthritis Rheum. symptoms of moderate to severe plaque psoriasis. J Cutan Med 2004; 50: S617. Surg. 2003; 7: 198-207. 29. Lebwohl M. New developments in the treatment of psoriasis. 15. Leonardi CL. Efalizumab: an overview. J Am Acad Dermatol. Arch Dermatol. 2002; 138: 686-688. 2003; 49: 98-104. 30. Chaudhari U, Romano P, Mulcahy LD i wsp. Efficacy and safety 16. Krueger GG, Callis KP. Development and use of alefacept to of infliximab monotherapy for plaque type psoriasis treat psoriasis. J Am Acad Dermatol. 2003; 49: 87-97. a randomized trial. Lancet. 2001; 357: 1842-1847.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Leki antyarytmiczne i leczenie zaburzeń rytmu serca
Leki stosowane w leczeniu gruźlicy
Leki stosowane w leczeniu cukrzycy
Leki homeopatyczne w leczeniu chorób skóry
zastosowanie lekow biologicznych w leczeniu uszczycowego zapalenia stawow
Co dalej z leczeniem cukrzycy, gdy leki doustne nie działają
luszczyca charakterystyka choroby,mozliwosci leczenia(www luszczyca wroclaw pl)
biologiczne skutki promieniowania jonizujacego
Metody i techniki stosowane w biologii molekularnej
Niesteroidowe leki przeciwzapalne 2

więcej podobnych podstron