56003

bezpośrednio zależeć od sumy składek wpłaconych przez danego ubezpieczonego do systemu.

Wraz z wprowadzeniem bezpośredniej zależności między opłacanymi składkami, a wysokością uzyskanego w przyszłości świadczenia, reforma zakłada jednocześnie ograniczenie podstawy wymiaru obliczania i odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne.

Dotychczas składka była odprowadzana od całości wynagrodzenia brutto pracownika, wysokość świadczenia emerytalnego była natomiast obliczana maksymalnie od 250% średniej

miesięcznej płacy krajowej. Wzbudzało to uzasadniony sprzeciw wśród osób bardzo dobrze wynagradzanych, które mimo iż odprowadzały znacznie wyższe kwoty na ubezpieczenie społeczne otrzymywały świadczenia emerytalne niewiele wyższe od tych, jakie otrzymywały osoby odprowadzające składki znacznie niższe. Artykuł 19 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 137, poz. 887) stanowi, że roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno - rentowe w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone.

Po reformie składka na ubezpieczenie emerytalne i rentowe jest odprowadzana tylko do momentu uzyskania sumy wynagrodzenia w wysokości 30-krotności płacy krajowej w skali rocznej (12 miesięcy x 250% średniej). Do końca roku nadal będzie odprowadzana składka na pozostałe obowiązkowe ubezpieczenia w ramach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. ubezpieczenie w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tzw. ubezpieczenie wypadkowe) oraz ubezpieczenie na wypadek chorób I macierzyństwa (ubezpieczenie chorobowe). Połowa z powstałej nadwyżki, zostanie wypłacona pracownikowi, reszta natomiast pozostanie do dyspozycji pracodawcy. Może on sumę tą przeznaczyć na dodatkowe wynagrodzenie pracowników bez dodatkowego obciążenia funduszu płac. Istnieje też możliwość uzyskania dodatkowych środków na motywowanie najlepszych pracowników czy wniesienie do założonego przez przedsiębiorcę Pracowniczego Programu Emerytalnego. Przedsiębiorca może też pieniądze te zużytkować na inne ważne cele swojego przedsiębiorstwa.

Ograniczenie górnej granicy podstawy wymiaru odprowadzania obowiązkowych składek na ubezpieczenie emerytalno - rentowe może także korzystnie wpłynąć na obniżenie kosztów pracy polskich przedsiębiorstw i pośrednio na podwyższenie ich konkurencyjności na rynku europejskim.

Kwota, która stanowi maksymalną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe będzie znana już na początku roku. Płatnik składki będzie mógł zatem z dużą dokładnością określić moment zaprzestania odprowadzania składki. Jednocześnie ZUS będzie informować płatnika lub płatników składki danego ubezpieczonego o fakcie przekroczenia progu. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, gdy ubezpieczony opłaca składkę z kilku tytułów i nie jest w stanie dokładnie kontrolować wysokości odprowadzanych składek. Wraz z reformą całego systemu ubezpieczeń społecznych zmieniają się również zadania pracodawców (czy ogólniej płatników składek) w kontekście współpracy z zreformowanym ZUS. Z dniem 1 stycznia 1999 roku nastąpi ubruttowienie płac wszystkich pracowników (art. 110 Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 roku); całość