56144

natury rzeczy, ale prowadzenie określonego typu życia, mającego na celu oczyszczenie duszy z pierwotnej winy, przerwanie ciągu metempsychotycznych wcieleń i zjednoczenie z boskością. Nauka była właśnie drogą oczyszczenia. Pitagorejczycy skupili uwagę w prowadzonym w swoich szkołach bios theoreikós - życiu kontemplacyjnym - na formalnej stronie zjawisk. Zauważyli, że wiele elementów świata, jak i zachodzących między nimi zależności, można ująć w języku matematyki. Wszystko, co daje się poznać jest jakoś liczalne, ma „formę” liczby. Wyraziło się to w uznaniu liczby jako zasady. Liczby powstają przez syntezę nieograniczoności i ograniczoności. Nie utożsamiają jej z bogiem. Wynikało to z faktu, iż pitagorejczycy przyjmując coś nieograniczonego czy bezkresnego za jedną z pierwszych zasad, wykluczyli tym samym możliwość identyfikacji jej z bogiem - doskonałością; to, co nieograniczone czy nieskończone uchodziło bowiem za nierozumne i złe. Boskość pojmowali w sposób tradycyjny, niezależnie od swoich rozważań nad liczbami.