TEORIA DOLLARDA I MILLERA!
Osobowość składa się z popędów i nawyków. Nawyk to bodziec-reakcja, które tworzą się w sytuacji. Popęd jest to bodziec zdolny by wyzwolić reakcję. Dwie kategorie popędów: pierwotne czyli fizjologiczne i wtórne kształtowane na bazie popędów pierwotnych. Ważne dla nich te popędy wtórne związanie z wyzwalaniem niepokoju.
Mechanizmy uczenia się organizują osobowość.
Dollard i Miller pojmują osobowość jako konfigurację nawyków Człowiek jest istotą bardziej reaktywną
TEORIA B. SKINNER,
Mówił on, że osobowość to wielka fikcja. Był empirykiem, chciał odkrywać prawa, którym podporządkowany jest świat.
Bazował na darwinizmie. Człowiek także podlega pewnym prawom. Według niego jest pewna trwałość zachowań człowieka, jego niepowtarzalność. Podkreślał prawa uczenia się:
- warunkowanie klasyczne
- warunkowanie instrumentalne
Na ich bazie wykształca się nasze zachowanie. To zachowanie zależy od sytuacji zewnętrznych. Na bazie wzmocnień: kar i nagród ujawnia się względna trwałość zachowań.
Emitujemy zachowania. One zderzają się ze środowiskiem i sytuacjami. One kształtują zachowania i nabywamy pewnych wzorców zachowań i to Skinner traktuje jako osobowość: zespół indywidualnych wzorców zachowania. Osobowość zatem to repertuar zachowań wywoływanych przez dany układ okoliczności, które prowadzą do nagrody lub do kary. Uczymy się kontroli sytuacji. Ważne są formy wzmocnień:
- wzmocnienia pozytywne
- wzmocnienia negatywne
Powtarzające się wzmocnienia ze strony otoczenia, powtarzające się okoliczności, w których jednostka się znajduje, powtarzane zachowania, które emituje to właśnie osobowość.
Człowiek nie jest istotą jedynie reaktywną, jest też aktywny.
Osobowość to konfiguracja wzorców zachowania