57535

tysięcy pod przywództwem brata cara poszli pod pomnik Aleksandra II i domagali się jego beatyfikacji;

w 1904 roku zamordowano w zamachu ministra spraw wewnętrznych - Plehwe, policja miała wtedy swojego agenta w związku zawodowym, który wreszcie stanął na jej czele, ponieważ kolejni działacze zostawali aresztowani związkowcy doszli do wniosku, że coś jest nie tak z kierownictwem, agent-szef związku, by uwiarygodnić się, zabił ministra spraw wewnętrznych;

-    zima roku 1904-1905 roku była wyjątkowo mroźna, do Petersburga nie docierało odpowiednio dużo węgla, więc cześć fabryk wstrzymała pracę, robotnicy ze związków zawodowych w styczniu 1905 roku udali się pod Pałac Zimowy, by przedstawić petycję carowi, jednym z liderów był pop, który utworzył związek zawodowy na pieniądze policji, niespodziewanie wojsko otworzyło ogień do demonstrantów, zabijając około 200 osób, krytykowany przez opinię publiczną car obiecał, że zwoła Dumę Państwową, a rząd będzie odpowiadał przed Dumą, w sierpniu przedstawiono ordynację wyborczą, która byłą kurialna dawała prawa wyborcze 5% ludności kraju, a miał być to organ przedstawicielskie dla całego kraju, dodatkowo do Petersburga dotarły wieści o porażkach armii rosyjskiej w bitwach pod Mugdenem i Cuszimą, doszło do strajku powszechnego, ale nie był zorganizowany;

-    w roku 1904 ziemstwa domagały się utworzenia organu przedstawicielskiego, któremu podlegałby rząd, ziemstwa miały niezależność pod względem wyboru składu, ale miały tylko charakter doradczy, w listopadzie 1904 odbył się zjazd ziemstw, w grudniu car zgodził się, ustąpił, żeby do Rady Państwa weszło kilku przedstawicieli ziemstw z głosem jedynie doradczym;

-    w październiku 1905 roku była konferencja kolejarzy na temat ich emerytur, pojawiła się plotka, źe przedstawicieli aresztowano, co było nieprawdą, 8 października doszło do kolejnego strajku powszechnego, 13 października utworzyła się rada mieszkańców Petersburga, która protestowała przeciw władzy cara, po kilku dniach Rada Petersburska została zdominowana przez radykalną lewicę, która nawet nie chciała iść na kompromis z carem, tylko od razu rewolucję, 17 października wydano manifest, w którym car zgodził się na nadanie podstawowych prac obywatelskich, zwołanie Dumy z poszerzeniem praw wyborczych, a ministrowie mieli być odpowiedzialni przed Dumą, to ostatnie było, przynajmniej na papierze, końcem jednowładztwa w Rosji, dla sporej grupy był to koniec władzy w Rosji, bo tylko przy jednowładztwie Rosja może trwać, w związku z tym szukano winnych, nie był nim car, oskarżono oczywiście Żydów, co doprowadziło do pogromów (niektóre pogromy zaczęły się wcześniej); z manifestu cara nie byli zadowoleni zwolennicy jednowładztwa, ale także Rada Delegatów Robotniczych, w którą przemieniła się Rada Petersburska, czyniąc się tym (teoretycznie) reprezentantem całego kraju, uznano, że manifest nie doprowadzi do rewolucji, więc trzeba ją robić teraz, doszło do dwóch niewielkich powstań politycznych w Petersburgu i w Moskwie, które szybko stłumiono, zabijając około 1000 osób, pokazało to, że władza będzie używać siły;

W 1906 roku zwołano pierwszą Dumę. Uspokoiło to sytuację polityczną w Rosji.

Piotr Stołypin. Polityk, próbował zmienić Rosję, nie tylko instytucje, ale także strukturę społeczną. Od 1906 roku Stołypin przepchnął przez Dumę kilka ustawa. Umożliwiały one wychodzenie chłopów z gmin i nabywanie przez nich ziemi na własność, co miało wytworzyć więź z państwem i stworzyć wśród nich świadomość narodową.