54521

największym prestiżem cieszył się urząd stratega hoplitów. Głównym jego zadaniem jednak było zarządzanie portem targami zapewnianie dostaw zboża do miasta.

Urząd archonta eponyma powierzano niekiedy cesarzowi lub bogatym i wpływowym dobroczyńcom miasta. Na wybranym spoczywał obowiązek pełnienia liturgii wśród których najbardziej prestiżową i kosztowną była funkcja gimnazjarchy - opiekuna gimnazjów.

Najbardziej znanym Ateńczykiem epoki był Herodes Attyk. Jego przodek otrzymał obywatelstwo rzymskie od cesarza Klaudiusza i odtąd rodzina nosiła nazwisko Tybeiiusz Klaudiusz. Attyk pomnożył majątek ojca, W wieku 26 lat sprawował w Atenach urząd archonta potem rozpoczął karierę w administracji rzymskiej. Był jednym z pierwszych Greków, który został senatorem. Herodes został w 143 roku konsulem. Okres rządów pierwszych cesarzy był bardzo korzystny dla rozwoju Sparty. Za panowania Oktawiana Augusta najbardziej wpływowym człowiekiem w Sparcie był Eurykles, który osobiście brał udział w bitwie pod Akcjum i cieszył się cesarskim poparciem. Fonnalnie ustrój miasta nie uległ zmianie jednak mając cesarskie poparcie Eurykles faktycznie sam rządził Spartą . Podobnie jak w przypadku całej Grecji największym dobroczyńcą Sparty okazał się Hadrian. Cesarz odwiedził to miasto przyjął wybór na urząd patronomosa i otrzymał tytuł zbawcy i założyciela (kristes). Założony przez Hadnana Panhellenion podniósł prestiż Sparty gdyż wiele odległych miast Azji Mniejszej starało się nawiązywać z nią kontakty i wykazać że są jej koloniami co pomagało im uzyskać przynależność do ow^rego związku.

Sława Sparty przyciągała wielu podróżników' pragnących poznać miejsca związane z grecką przeszłością. Zaciekawienie budziła słynna agoge- system wychowania spartańskiego. Zgodnie z tradycją przywrócenie agoge Spartanie mieli zawdzięczać Apoloniuszowi z Tyany, który podczas wizyty w Sparcie w 61 roku ne miał potępić zamiłowanie jej mieszkańców' do luksusu i usilnie icli zachęcać do powrotu do kształcenia młodzieży zgodnie z prawami Likurga. Stworzony w czasach hellenistycznych i rzymskich system wychowania spartańskiego niewiele miał wspólnego z tym z czasów klasycznych. Zorganizowano agoge zgodnie z panującymi wtedy wyobrażeniami o dawnym sposobie wychowywania dzieci i młodzieży a wiedza na ten temat nie była zbyt rozległa. W czasacli rzymskich wychow^ranie spartańskie obejmowało tylko starszą młodzież i mogło trwać 6 lat. Stworzono również możliwość opłacenia wychowania synom uboższych rodzin. Do Sparty ściągała młodzież z całej Grecji. Agoge obejmowała zajęcia z musztry, gimnastykę i zapasy. Z czasem wprowadzono zajęcia z filozofii, retoryki a także śpiewu i tańca, którym poświęcano sporo uwagi. Organizowano bitwy pomiędzy grupami młodzieńców na sztucznej wyspie Platanistas. Dość niezwykle musiały być mecze piłkarskie. Najslyiuiiejszy był jednak agon wytrzymałości. W czasie jego trwania chłopcy grupami podchodzili do ołtarza gdzie icli biczow^rano. Zwyciężał najbardziej wytrzymały na ból. Podobiue jak w czasach klasycznych organizowano zajęcia dla dziewcząt. Przede wszystkim uczono je tańca. Przewidziano dla nich również ćwiczenia w zapasach.

Największym i najlepiej rozwijającym się miastem w Grecji był Korynt. Wprawdzie stare greckie miasto zostało zniszczone w 146 roku pne ale na krótko przed śmiercią Juliusz Cezar wydal decyzję o założeniu na jego miejscu rzymskiej kolonii -COLONIA LAUS IULIA CORINTHIENSIS. Osadnicy rekrutowali się przede wszystkim spośród weteranów armii, rzymskich wyzwoleńców i plebsu miejskiego Kolonia otrzymała ustrój wzorowany na Rzymie. Społeczeństwo Koryntu dzieliło się na dwie kategorie obywateli: potomków kolonistów oraz przybyszów późniejszych osadników Sprawowanie urzędów było zarezerwowane dla obywateli ale obie gmpy mieszkańców brały udział w komicjach czyli zgromadzeniach. Rada - decurio liczyła stu członków, była na wzór rzymskiego senatu obdarzona szerokimi kompetencjami i cieszyła się dużym autorytetem. Sprawowała nadzór nad publicznymi wydatkami.