58791

Licencyjne przenoszą prawa autorskie w pewnym zakresie na inny podmiot. Umowy licencyjne jedynie wprowadzają do korzystania z utworów w określony sposób. Tym samym twórca lub inna osoba uprawniona nie wyzbywa się swoich praw.

Umowy licencyjne można podzielić na licencyjne właściwe, sublicencje, licencje wyłączne i nic wyłączne oraz pełne i niepełne.

Liccncj a w1a ścłwa taka, w której udzielający licencji (licencjodawca) jest wyłącznie uprawniony z tytułu powstania danego dzieła. W przypadku licencji nie wyłącznej licencjodawca ma prawo udzielić licencji na korzystanie z utworu w takim samym zakresie innym osobom.

Licencja pełna to taka, która zezwala na korzystanie z utworu na wszystkich polach eksploatacji, ale co ważne - jedynie tych znanych w chwili zawierania umowy.

Licencja niepełna to taka, w której pola eksploatacji zostały wyraźnie określone w umowie.

Sublicencja - takie, które zostały udzielone przez osobę która wcześniej otrzymała licencję ( licencjobiorca), czyli która przekazała uprawnienia dalej. Licencja wyłączna i nie wyłączna różnią się swobodą licencjodawcy co do jednoczesnego udostępniania przysługującego mu dzieła innym podmiotom.

Umowy rozporządzające przenoszą prawa w określonym zakresie na inny podmiot. Umowy licencyjne nie przenoszą praw wyłącznych, a tylko ograniczają monopol uprawnionego na korzystanie z przysługującego mu dobra materialnego. Tym samym powoduje zmianę podmiotu praw majątkowych w takim zakresie, w jakim określa to kontrakt.

Umowy w zakresie obrotu prawami autorskimi ł pokrewnymi klasyfikowane są jako rozporządzające i licencyjne Tu i tu obowiązuje zasada swobody umów. Zezwala ona na dowolną konstrukcję umowy, która nie może tylko być sprzeczna z prawem, ani z zasadami współżycia społecznego. Nic powinna też sprzeciwiać się naturze danego stosunku prawnego.