POLITYKA SPOJNOSCI 2007-2013
Wniosek: dotychczasowe działania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów Duch frustracji -wydatkowanie znacznych środków nie przynosi rezultatów. W takim duchu rozpoczynano prace nad perspektywą 2007-2013.
Ogólne założenia zawarto w Trzecim Raporcie Kohezyjnym, opublikowanym w lutym 2004r. Poszukiwanie nowego paradygmatu europejskiej polityki regionalnej (czyli sposobu realizacji polityki regionalnej, jej uprawiania).
Wcześniej paradygmat polegał na modelu wyrównawczym, czyli wspieraniu najbiedniejszych.
Szczególną uwagę zwrócono na nowe uwarunkowania polityki regionalnej:
• znaczne powiększanie się różnic społecznych i ekonomicznych będące następstwem poszerzenia Unii Europejskiej,
• prawdopodobne przyspieszenie zmian gospodarczych wynikające z pogłębiającej się globalizacji i w konsekwencji wzrost.
• nowe uwarunkowania rozwoju związane z rewolucją w nowych tecluiologiach i rozwojem gospodarki opartej na wiedzy.
obok których znajdują się tradycyjne:
• spadające tempo rozwoju gospodarczego „starych” państw członkowskich UE 15,
• starzenie się społeczeństw w niektórych państwach członkowskich zagrażające już ich rynkowi pracy,
• problem masowej imigracji obywateli państw trzecich na teren Unii Europejskiej -głównie do miast i aglomeracji.
Polityka regionalna nazywana jest odtąd polityką spójności.
Jako priorytetowe obszary działań interwencyjnych polityki spójności wskazano:
1. Wzrost regionalnej konkurencyjności i wzrost zatrudnienia
2. Zwiększanie wszystkich wymiarów spójności ekonomicznej i społecznej.