59355

-w związku z tym najważniejsze zagadnienia organizacji uregulowane są w statutach i nie mogą być przedmiotem uchwał prawotwórczych

-ostatecznym środkiem przysługującym przegłosowanemu państwu jest wystąpienie z organizacji -prawo wewnętrzne organizacji m-dowych jest działem prawa międzynarodowego 2) Prawo stanowione przez organizacje międzynarodowe dla państw organizacje m-dowe mogą tworzyć normy

prawne adresowane do państw i regulujące działalność państw poza organizacją -normy te są przeznaczone pro foro extreno

-aby organizacja mogła stanowić takie normy, musi mieć ona wyraźne upoważnienie -upoważnienie sformułowane jest w statucie lub innej umowie zawartej przez państwa członkowskie -kompetencji prawotwórczych nie można w tym przypadku domniemywać -moc obowiązująca uchwał organizacji opiera się na zgodzie państw

-procedura tworzenia przez organizacje norm wiążących dla państw dokonuje się 3 sposobami:

1)    uchwały podejmowane jednomyślnie przez organ złożony z przedstawicieli państw

-akty normotwórcze uchwalane jednomyślnie występują np. w Organizacji Współpracy i Rozwoju Gospodarczego (OECD)

2)    tzw. system eon trać ting out -contracting out oznacza wyłączenie się z umowy -uchwały prawotwórcze podejmowane są większością głosów

-państwa przegłosowane i pozostające w mniejszości mogą skutecznie oświadczyć, że uchwała w całości lub

w części nie jest dla nich wiążąca (tzn. mogą wyłączyć się)

22

-państwo, które nie chce być związane uchwałą, musi w określonym terminie złożyć wyraźne oświadczenie

-milczenie traktowane jest jako wyrażenie zgody

-system stosowany jest w np. Organizacji Międzynarodowej Lotnictwa Cywilnego (ICAO), Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO) i niektórych organizacjach rybołówczych

3)    uchwały podejmowane większością głosów z mocą wiążącą dla wszystkich państw -uchwały te występują w zachodnioeuropejskich wspólnotach gospodarczych (np. Wspólnota Europejska,

Wspólnota Energii Atomowej), ponieważ traktaty powołujące do życia Wspólnoty wyraźnie określiły w jakich

dziedzinach i kiedy uchwały te mogą być podejmowane