60101

7. powyz*ze«0 powodu główny promień pu/.inm nic przejdzie pr/jc/ środek colownic/ej lunety. Jcg.0 pizcrnieszc/cri.' wynosi.

A - q - a - f a (q - 0<t    (*.$)

F/okiem lego zjawiska bęJ/io odchylenie linii ce1ow::nir (qua$iho:y/oum) <:<\ horyzontu; w konsekwencji spowoduje lo powsi/mjc błędów sysiemaLyczuych w udo/yltcb i wyznaczonej różnicv wysokości.

pMkA7.sio*t#i

celowniczy.

q i promień poziomy

\)    S"

• * *««

o'..:

₀ęcc

a

• •

• W

K>*. <i.3. Ilu*tr*cj* 7*s*f\y >.•>ja)#ra\jLji pi>rhylcnlfl luna) nm«ljii>iM

.Różne J'i;iiy pri>: łukujące niwel&lory minimalizują wpływ z.irjany d/cpuści oy.nisknwoj na odczyty 2 łaty popiecz ;óznc ruy.wia/mi^:>5 k<vtstruxcvjjw.

l^Jrzy puchy eru: uiwclatoiii w spusńh nmjralny, może przemieszczać się punkt K. ?. t:» pociąga za sobą /rnianę parametru f. czyli nmuszcr.ic wuiv.uku kompensacji wy:viżjurego wżerem f4_2i. W kousckwcuicji to prowadzi da błędu odczytu o chora krerze systemstycznym. Wielkirść b-edu bpil/io ramii, zależna od rozwiązań .konstrukcyjnych kfmm.uKmrra

4.2.3. Jifędy ki/mpetryocji spowodowane. bfytUnui wykonaniu i jtttftnrania kompensatora

Teoretycznie kumpcusstor powinien ^w/jiminwać horyzamulnc pukizcnie linii celowania. •Twśli jednak kompensator nie spełnić założeń konstrukcyjnych z powodu nieprecyzyjnego justuwiiam, wówc.zfs pczic-my prumier, Ictójy jest kle n'y filcowany z. poziomą lir.ią celowania, r.ie pi2ćj<Lie pT/cz. skrzyżowanie siu.ki kresek* tylko p-/c/ punkt bi Lub S> /najrlujney sic w płaszczyźnie siatki. W tym przypadku liniacelowej zajmie położenie OGj lub (Hf; (Rys. 4.4).

Ogólnie możemy napisać, /c :i - k o.