60736

Analizując wykres można stwierdzić, że we wszystkich latach trend tempa zmian o podstawie zmiennej był zwyżkujący. Najwyższe przyrosty można zaobserwować w zestawieniu roku 1960 i 1950. Jedynie w przedziale wiekowym 0-1 występuje bardzo wyraźny trend spadkowy. Pozostałe przedziały wiekowe wskazują stopniowy wzrost prawdopodobieństwa zgonu. Taka sytuacja jest konsekwencją poprawienia jakości życia. Niemalże we wszystkich przypadkach można zaobserwować spadki w okresie dzieciństwa, szczególnie w przedziale wiekowym 0-1. Zmniejszenie umieralności w okresie dzieciństwa skutkuje zwiększeniem prawdopodobieństwa zgonu w latach późniejszych. Ciekawostką jest wyraźny wzrost tempa zmian wśród mężczyzn w zestawieniu lat 1980/1970. Można wywnioskować, że wpływ na zwiększenie prawdopodobieństwa zgonu w stosunku do roku 1970 miały np. wydarzenia historyczne.

Analizując wykres tempa zmian o podstawie stałej, której podstawą jest rok 1960, można zaobserwować, że największe zmiany we wszystkich grupach wskazuje krzywa 1950/1960 w przedziale wiekowym 0-1, można wnioskować, że jest to okres największych zmian w prawdopodobieństwa zgonu niemowląt, co więcej, można stwierdzić, że w stosunku do roku 1960, rok 1950 wskazuje bardzo duży wzrost prawdopodobieństwa zgonu. W przypadku mężczyzn, tempo zmian załamuje się w wieku około 40 lat, tzn. można obserwować systematyczną poprawę w umieralności mężczyzn powyżej 40 roku życia. Wśród kobiet, tempo wzrostu załamuje się początkowo w wieku ok. 10 lat, a następnie 55.

Kamil Makiel,

Joanna Walkiewicz,

Emilia Taraszkiewicz,

Mateusz Żołneczko