61135

Kontrolowanie - proces zmierzający do zapewnienia, rzeczywiste działania buły zgodne z planowanymi. Kierownik musi sią upewnić czy działania członków organizacji rzeczywiście zbliżają organizacją do przyjętych przez nią celów.

I. ustalenie norm efektywności. 2. pomiar bieżącej efektywności.

3. porównanie efektywności z przyjętymi normami. 4. podejmowanie działań korygujących. Dzięki tej funkcji kierownik utrzymuje organizację na właściwym torze.

. Style kierowania Rozróżniamy kierowanie autokratyczne - wyraża się w drobiazgowym określeniu zadań i metod działania bez pozostawienia własnej inicjatywy i w niedopuszczaniu podwładnych do udziału w podejmowaniu decyzji. Kierownik autokrata nie znosi sprzeciwów i odmiennych poglądów, odmowa wyjaśnień swych poczynań, rządzi "żelazną ręką". Dobre wyniki zespołu to według niego tylko zasługa, a za wszelkie niepowodzenia obciąża winą i odpowiedzialnością podległych mu pracowników. Nieraz zasięga rady zespołu, ale tylko po to, by stworzyć pozory dostosowania się do ogólnie przyjętych zasad kierowania, lecz zawsze postępuje według własnego uznania. Często stosuje bodźce negatywne.

Kierowanie demokratyczne - będące przeciwieństwem autokratycznego stylu kierowania, polega na stawianiu przed zespołem tylko zasadniczych zadań oraz ustaleniu końcowego celu działania i mierników oceny. Sposób i metody pracy dobierają natomiast podlegli pracownicy według własnego uznania. Potęguje to u pracowników poczucie obowiązku i odpowiedzialności oraz rodzi u nich zadowolenie z pracy i zaufania dla kierownika. Kierownik demokratyczny stara się uzyskać aprobatę zespołu przed wprowadzeniem w życie nowych spraw, instruuje swych pracowników, rozkazywanie zastępuje sugerowaniem i zachęcaniem, obiektywnie i sprawnie ocenia pracę podwładnych, chętniej stosuje bodźce pozytywne a negatywne tylko w ostateczności.

Nie ingerujący stvl kierowania (kierowanie bierne) - występuje wówczas, gdy kierownik stwarza wprawdzie sytuacje skłaniające pracowników do