61153

4. zasadzie prawie równego podziału pracy i odpowiedzialności między kierowników i robotników w miejsce istniejącego „totalnego" obciążenia pracowników wykonawczych.

Metoda naukowa składa się wg. Taylora z:

1. Wszystkie zjawiska przyrody są od siebie zależne, są ze sobą połączone, jak kółka zegarka, według pewnych niezmiennych zasad, czyli praw. Nawet najbardziej złożone zjawisko można zredukować do „ostatecznych" konstytuujących je składników i stałych zależności przyczynowo-skutkowych.

2 Wyszczególnienie wszystkich warunków, od których zależy konkretne zjawisko, czyli jego przyczyn i innych czynników dodatkowych.

3.    Określenie stopnia ważności każdego czynnika, to znaczy stopnia jego wpływu na poszukiwany skutek

4.    Przeprowadzenie szczegółowych pomiarów w celu ustalenia wzorów matematycznych i dokładnych stosunków liczbowych, które wiążą badane zjawiska z „ich" czynnikami

Najważniejsza nowość wprowadzona przez Taylora polegała na badaniu sposobów pracy, ruchów robotników przy posługiwaniu się narzędziami i maszynami, lub przy przenoszeniu materiałów, oraz na racjonalnym ukształtowaniu oddzielnych czynności tak, by zmniejszyć sumę czasu i wysiłku potrzebnego do wykonania poszczególnych zadań.

Aby podnieść indywidualną wydajność pracy F.W.Taylor zajął się także doskonaleniem technologii, maszyn i narzędzi.

Aby dobry robotnik osiągnął wysoką wydajność konieczne było:

1. doskonalenia jego nawyków operacyjnych przez szczegółowy instruktaż 2 wprowadzenie w brygadzie daleko posuniętego podziału pracy, by możliwe stało się maksymalne uproszczenie czynności wykonawczych i maksymalne ich wyspecjalizowanie

3.    dostosowanie rytmu pracy indywidualnej do wymagań technologicznych procesu produkcji i rytmu maszyn i urządzeń

4.    stworzenie takich fizycznych warunków pracy (temperatura, wilgotność powietrza , oświetlenie, natężenie hałasu), które maksymalnie sprzyjałyby wydajności pracy

5.    skłanianie robotnika do podnoszenia wydajności poprzez system bodźców materialnych i dyscyplinarnych.

Gdy któryś z robotników nie osiągnął dziennej normy w ciągu kilku kolejnych dni, pomocy udzielał mu instruktor. Jeśli jednak okazywało się, że nie może spełnić postawionych mu wymagań, przenoszono go do pracy lżejszej, odpowiadającej lepiej jego możliwościom. Gdy i tam nie osiągał pożądanej wydajności, zwalniano go z pracy.

Organizacja funkcjonalna - taka , w której każdy majster wypełnia tylko określone i ograniczone funkcje - logicznie powiązane ze sobą zadania i czynności.