61848

powietrza, wprawiania go w ruch i do regulacji natężenia jego przepływu. Wyróżnia się

sekcje:

•    robocze - tj. mieszania, filtracji, ogrzewania, ch lodzenia, nawilżania, wentylatora, podzia I u strumienia powietrza, zmiany kierunku przep 1 ywu powietrza;

•    pośrednie i pomocnicze - ułatwiające montaż oraz eksploatację.

Poszczególne sekcje są wyposażone w ko ł nieże do ł ączenia na śruby oraz uchwyty ułatwiające ich wspólne montowanie. Dzięki temu można zestawiać poszczególne sekcje zgodnie z przyjętym schematem procesu uzdatniania powietrza.

Obecnie komory klimatyzacyjne sekcyjne są stosowane w dużych systemach centrlanłych zwanych centralami klimatyzacyjnymi.

Do klimatyzowania jednego lub kilku po ł ożcnych obok siebie pomieszczeń stosuje się indywidualne zespo ł y klimatyzacyjne tzw. klimatyzatory. Są to zdecentralizowane urządzenia klimatyzacyjne, w których zachodzi cały proces uzdatniania powietrza.

Najczęściej stosuje się następujące rozwiązania:

•    zespo ł y okienne lub ścienne;

•    zespoły typu „split" I

•    inywidualne zespoły (szafy) wentylacynje i klimatyzacyjne;

•    systemy indukcyjne.

Zespoły okienne lub ścienne są najmniejszymi urządzeniami do wentylacji chłodzeina pojedynczych pomieszczeń. Zawierają one wentylator, filtry, układ ch ł odniczy ze skraplaczem ch ł odzącym powietrze zewnętrzne oraz nagrzewnicę elektryczą. Mogą one pracować w ukł adzie rewersyjnym jako pompa ciep ł a. Wadą tych urządzeń jest dosyć wysoka głośność i niska estetyka ich zewnętrznej części. Umożliwiają one obniżenie temperatury powietrza w pomieszczeniu o 5-6 st.C, w odniesieniu do powietrza zewnętrznego. Stosowane w nich wydajności powietrza sięgają od 200-1800 m3/h, przy pomocy ch ł odniczej do 7,5kW.