63325

Co wyraża zużycie fizyczne?

Zużycie fizyczne wyraża utratą właściwości techniczno - produkcyjnych, jakie wykazywał środek trwały w momencie oddania go do eksploatacji. Tempo narastania i rozmiaru zużycia fizycznego jest różne w różnych etapach użytkowania środków i zależy od wielu czynników - najważniejsze to:

1.    jakość materiałów, z których zostały wykonane,

2.    sposób, warunki, intensywność ich wykorzystania,

3.    jakość, terminowość przeprowadzanych przeglądów, konserwacji i niezbędnych remontów.

Zużycie moralne ma charakter niematerialny - polega na utracie wartości wymiennej, występuje pod wpływem postępu technologicznego i narastającej w produkcji luki technologicznej.

Wyróżnia się dwie podstawowe grupy metod stosowane do oceny fizycznego zużycia środków trwałych :

I    metoda oparta na ocenie zużycia w zależności od skutków bezpośrednich

(metody inżynieryjne),

II    metoda pozwalająca ocenić, oszacować zużycie na podstawie skutków pośrednich

(metody ekonomiczna).

Przykładami stosowania I grupy metod mogą być pomiary wielkości geometrycznych, ważenie, stosowanie izotopów promieniotwórczych do badania własności materiałów. Są to zwykle ekspertyzy.

Metody te można zastosować tylko, gdy wynik pomiarów ekspertyz możemy porównać z istniejącymi modelami, wzorcami.

Jeśli uwzględnimy stan czasu przewidywanej eksploatacji środka to stopień jego zużycia można określić tzw. metodą czasową. Stopień zużycia wylicza się wtedy jako iloraz dotychczasowego i całkowitego okresu eksploatacji. Stopień zużycia można też określić jako iloraz pracy dotychczas wykonanej i pozostałej jeszcze do wykonania.

W sprawozdawczości okresowej i ewidencji przedsiębiorstwa zużycie środków ujmuje się w formie odpisów amortyzacyjnych.