OCENA INDYWIDUALNYCH EFEKTÓW PRACY PRACOWNIKA
Rodzaje ocen:
1. oceny sytuacyjne ( wykorzystywane na bieżąco)
2. oceny systemowe: -przeprowadzane w sposób regularny, przeważnie raz do roku
-przeprowadzane w sposób zorganizowany -przeprowadzane według dokładnej procedury przy zachowaniu określonych zasad
-bardziej obiektywne, wnikliwsze oceny
Ocena- wykształcony sąd na temat zachowania się pracownika, na temat jego stosunku
do realizowanych zadań, zakładu pracy, przełożonych i współpracowników.
Modele oceny:
L oparte na cechach osobowościowych- uwagę koncentruje się na odpowiedzi na pytanie jaki jest pracownik a nie jak pracuje, jest to ocena niekompleksowa i często niewystarczająca. Model ten jest pomocny , gdy cechy osobowościowe wpływają na rezultaty pracy ( kontakty z ludźmi, samodzielność, samokontrola, zdyscyplinowanie) oraz gdy oceniamy kadrę menedżerską ( ale to nie wystarczy)
2 oparte na zadaniach- co i w jaki sposób robi się na stanowisku ( obiektywna w literaturze ale rzadko stosowana bo pracochłonna i długotrwała)
3. oparte na wynikach- najczęściej stosowana i bardzo przydatna. Problemem jest to ,że nie zawsze wyniki pracy da się zauważyć ( np. prace umysłowe). Tu powstało zarządzanie przez cele, którego przedmiotem oceny jest odp. na pyt. w jaki sposób to co robi pracownik przyczynia się do realizacji celów i zadań przedsiębiorstwa.
Kryteria oceniania:
♦ kwalifikacyjne ( wiedza i umiejętności, zastosowanie wiedzy w praktyce, uzdolnienia zawodowe, aktywność pracownika w doskonaleniu)
♦ efektywnościowe ( ilość pracy, jakość pracy- dokładność, terminowość, właściwe podejście do konkurencji)
♦ behawioralne ( umiejętność pracy w stresie, skrupulatność, stosunek do klientów, dyspozycyjność, postawa etyczno- moralna, bezstronność itp.)
♦ osobowościowe ( osobista uczciwość pracownika, skromność, solidność itp.)