63623

Lód lodowcowy- gruboziarnisty; złożony z ziaren 10-50 min; jest pozbawiony cementu lodowego, który przekształcił się w ziarna. Jest bardzo twardy i zbity; zawiera maksymalnie 20% powietrza, a jego gęstość wynosi powyżej 800 kg/m³

Aby mógł powstać lód lodowcowy, konieczna jest pokrywa śniegowo - firnowa grubości kilkudziesięciu metrów, zaledwie 3-5 lat.

Kuch lodowca

Mechanizm mchu jest dwojaki:

-    ześlizgiwanie się po podłożu (kawałek mydła), przy decydującym udziale wody, która przedostaje się w okresie topnienia między spąg lodu a podścielające skały.

-    płynięcie plastyczne podobne do lepkiego płynu.

Główną przyczyną ruchu lodowców jest plastyczność lodu lodowcowego.

Na głębokości 40 m ciśnienie jest wystarczające, aby lód zachowywał się jak ciało plastyczne. Na szybkość tego mchu decydujący wpływ ma wielkość zasilania i spadek podłoża

Movement of Glaciers

Mech&nisms.

Sip e erfianued Py wditr dl u<a>o uf yiauet ton gracji al rgho

Flow (deformanarOof ice

Ratos:

Typtcal    10-1000 m^r    .05-4 in/hr

Surgas 400-5000 myyr    2-20 irVhr

Whito Glacier. Axei Hoberg Isiand

(Fig i 25 of Betn t

Daformation oI underlying aarth

Longitudnai cross saciion

10 m/yr 60 m/yr

TraTsvciso crcES-sociion AthePasca Qacer ■

Fig <3 24 ol Bern & E vars    lbro/sco?

Prędkość poruszania się lodowca jest uzależniona od ilości lodu nagromadzonego w polu firnowym. Lodowiec grenlandzki porusza się około 10 m rocznie, lodowce alpejskie mają średnią prędkość 10 - 40 m na rok. Niekiedy prędkość lodowców może się zwiększać do 100 m na dobę ( z taką prędkością porusza się czasem lodowiec Niedźwiedzi w Pamirze), ale okres szybkiego mchu trwa bardzo krótko. Niektóre lodowce himalajskie przemieszczają się z prędkością nawet do 1500 m rocznie. Rekordowe prędkości zanotowano w brzeżnych częściach lądolodu grenlandzkiego - 10 km na rok.

Szczeliny w’ lodowcu

Prędkość lodowca przy dnie i przy zboczach jest mniejsza niż w jego centrum. Jest to spowodowane tarciem o dno i brzegi doliny. Powstają naprężenia ścinające i w lodowcu tworzą się szczeliny - poprzeczne, podłużne i skośne.