55076

Filtry jako pasywne elementy przeciw zakłóceniowe (podstawowe parametry i sposoby wyznaczania ich charakterystyk, cechy konstrukcyjne).

Filtry to urządzenia celowo prowadzające selektywne częstotliwościowo sprzężenia przez przewodzenie i w znacznym stopniu ograniczające prądy zakłóceniowe dla określonego pasma częstotliwości.

Działanie filtru polega na podziale napięcia sygnału wejściowego Ue w zależności od częstotliwości, przy czym jedna z impedancji Z1 lub Z2 musi być zmienna w funkcji częstotliwości

Efektywność tłumienia filtru jest uzależniona od stosunku napięć zakłócających przy występowaniu i niewystępowaniu impedancji filtru.

Wielkości użyteczne U_N* I_N oraz wielkości zakłóceń U_$i, I_sl mają różne częstotliwości

U₀- wysokoczęstotliwościowe napięcia źródła zakłóceń, Z_s- impedancja układu zakłócanego, Z_Q- impedancja układu zakłócającego, Z_L - impedancja filtru Wartości napięć zakłócających

Bez filtra

U_st = U₀

Zn + Z_s

Z filtrem

U_st = U₀

^JZ₀+Z_S+Z,

Jeden filtr może mieć w różnych warunkach różne parametry tłumiące. Niemożliwe jest zatem definiowanie parametrów filtra, gdyż jego właściwości tłumiące są uzależnione od całości parametrów układu.

Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi filtrów są: kondensatory i dławiki. Mogą być one stosowane oddzielnie lub w kombinowanych połączeniach w zależności od zakresu przeciwdziałania zakłóceniom (formy kondensatorów/dławików: dwubiegunowe, trójbiegunowe czterobiegunowe, wielokrotne).