aczkolwiek korzystanie z instytucji faktoringu nie jest uzależnione od rozmiarów prowadzonej działalności. Nie ma przy tym żadnego znaczenia forma prawna, w jakiej dostawca prowadzi przedsiębiorstwo ani też jego struktura organizacyjna. Są to osoby fizyczne, spółki prawa handlowego lub przedsiębiorcy działający w innych formach organizacyjno prawnych.
9Umowa faktoringu tworzy bezpośrednio stosunek zobowiązaniowy wyłącznie między faktorem a dostawcą towarów lub/i usług. Jednakże transakcje faktoringowe zarówno w sensie ekonomicznym, jak i prawnym nie mogą być rozpatrywane bez brania pod uwagę podmiotu nabywającego te towary lub usługi, który jest zazwyczaj stałym kontrahentem dostawcy powiązanym z nim umową sprzedaży, dostawy lub umową o świadczenie usług. Ścisłe powiązanie ze stosunkiem faktoringu także podmiotu nabywającego od dostawcy towary bądź usługi wiąże się z faktem, że z chwilą dokonania przelewu wierzytelności podmiot ten staje się dłużnikiem wobec faktora. W stosunku faktoringowym nabywcami towarów i usług są na ogół przedsiębiorstwa produkcyjne, handlowe lub usługowe, prowadzące działalność z reguły w znacznych rozmiarach, które nabyły określone towary lub na rzecz których wykonano określone usługi. Jeżeli chodzi o formę organizacyjnoprawną, są to zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, jak też podmioty nieposiadające osobowości prawnej, mające jednakże zdolność prawną.