64690

PRZESTĘPSTWO WIELOCZYNOWE

a)    gdy sposób określenia zachowania sprawcy za pomocą znamion danego typu rodzajowego wskazuje na konieczną dla bytu danego przestępstwa powtarzalność zachowań naruszających normę sankcjonowaną. Znaczy to, że jednokrotne zachowania naruszające normę nie wystarcza dla wypełnienia znamienia czasownikowego i dokonania przestępstwa.

Np. Art. 209- przestępstwo niealimentacji. Karalne jest nie jednorazowe naruszenie normy sankcjonowanej, ale uporczywe uchylenie się przez sprawcę od obowiązku łożenie na osobę najbliższą.

Art. 208- "rozpija"- zakłada pewną powtarzalność konieczną dla bytu przestępstwa rozpijania.

b)    gdy można wyobrazić sobie jednorazowość zachowania, które wypełnia znamiona danego typu rodzajowego przestępstwa, lecz w zdecydowanej większości wypadków znamię czasowe obejmować będzie powtarzające się zachowanie tego samego sprawcy.

Np. przestępstwo znęcania się fizycznego lub psychicznego nad osobą najbliższą, małoletnią, nieporadną lub pozostającą w stosunku zależności. Może być sytuacja, gdy znamię znęcania się może być wypełnione jednorazowo. Np. ojciec, które przypala policzek dziecka żarzącym się papierosem. Uznano w tym wypadku, że znamię znęcanie się fizycznego w tym stanie faktycznym zostało wypełnione przez jednorazowe zachowanie sprawcy. Z reguły jednak sądy rozpatrują stany faktyczne, w których znęcanie się złożone jest z szeregu aktów, z których każde przestępstwo popełnione przez tego samego sprawcę wypełnia znamiona znęcania się ze względu na powtarzalność zachowania.

W praktyce sądowej: znęcanie fizyczne- np. wielokrotne pobicie tworzące jedno przestępstwo znęcania się, choć każde z tych pobić mogłoby stanowić przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka, uznano jednak, że zbieg przestępstw ma charakter pozorny.

c)    gdy konstrukcja przestępstwa opisanego w części szczególnej złożona jest z czynów, z których każdy mógłby być zakwalifikowany na podstawie odrębnego przepisu części szczególnej.

Np. przestępstwo rozboju ( Art. 280 ). Składa się:

-    z czynu kradzieży,

-    ze stosowania przemocy ( co najmniej uderzenie człowieka, zakwalifikować można je jako naruszenie nietykalności cielesnej człowieka ).

Jednakże mimo, że owe dwa zachowania się mogą być potraktowane jako odrębne przestępstwa, powiemy, że mamy do czynienia z przestępstwem dwuczynowym, z których każdy stanowić może odrębne przestępstwo, ale ustawodawca przesądził o tym, że dwa czyny będą składać się na tylko jedno przestępstwo.