66514

Stosuje się w zależności od stopnia zagrożenia korozyjnośclą:

-    niski - wystarczy powloką zabezpieczająca - owinięcie powloką dla rur żeliwnych

-    średni - to samo , lub podwójna przekładka z włókna szklanego

-    wysoki - oprócz zabezpieczeń biernych powinno być ochrona katodowa dla rur powyżej 40 mm średnicy, dla mniejszych w zależności od przeznaczenia

-    bardzo wysoki - bierne(podwójne warstwy) dodatkowo ochrona katodowa dla wszystkich średnic.

Ochrona katodowa rurociągów polega na przesunięciu potencjału elektrochemicznego w kierunku elektroujemnym za pomocą dodatkowej anody pomocniczej W wyniku korozji niszczona jest wlaśiue ta anoda, nirociąg działa jako katoda.

Na anody stosuje się metale stojące niżej w szeregu napięciowym od materiału z którego jest rurociąg:

K.*	Ca*	Na’	Mg ^2ł	Al.*	Zn^2*	Fe^2*	H*	Cu^2'	Ag*
-2,92	-2,87	-2.71	-2,34	-1,69	-0,76	-0,44	© o	+0,34	+0,79

Im bardziej na minusie tym szybciej materiał koroduje

Na elektrodach dodatnich zachodzi proces redukcji - łączenia elektronów

Na elektrodach ujemnych zachodzi proces utleniania - oddawania elektronów

Działanie ochrony katodowej może być:

-    bez źródła prądu

-    ze źródłem prądu:

o rurociąg powinien wykazywać wzdłużną przewodność prądu o rurociąg powinien być pokryty powloką o dostatecznie dużej odporności (zabezpieczenie bierne)

o elektrycznie odizolowany od innych urządzeń Rury ciepłownicze:

Prądy błądzące powstają gdy przy rurociągu biegną trakcje kolejowe lub tramwajowe.

Aby zapobiegać stosujemy drenaż elektryczny w celu spolaryzowania środowiska , aby spowodować że rurociąg będzie katodą . Wykorzystuje się dodatkową elektrodę cynkową(anodę) -ona będzie korodowała. Źródło prądu: 1=0-100 A, U=12V, obszar chroniony 200-800 m.

Również, w przyiuidku podgrzewaczy cieplej w ody ochrona katodową zewnętrznym źródłem

prąciu (mg lub Al. na anody)