68941

3.    Wrzucić kulkę do cieczy (tuż nad powierzchnią). Zadbać o to, żeby kulka wpadła do cieczy w środku przekroju cylindra, tak, aby nich kulki odbywał się w możliwie jak największej odległości od ścian cylindra.

4.    Zmierzyć sekundomierzem czas /, w którym kulka przebywa zaznaczoną drogę.

5.    Pomiary wykonać, dla co najmniej 4 kulek, powtórzyć każdy pomiar trzy razy. Gęstość kulek:

-    ołów: ph = 11350-^-

nr

- żelazo:    p* = 7875-^-

nr

kg

Gęstość gliceryny: p_c -1230-^-m³

Tabela pomiarowa

Ir	r		t	V	n		nfjr ±^>7
[ 1	[ 1	[ 1	[ 1	[ 1	[ 1	[ 1	[ 1

Wskazówki do oszacowania błędów pomiarowych

Prędkość, z jaką porusza się kulka w cieczy wyznacza się mierząc drogę kulki oraz czas trwania ruchu. Pomiar czasu obarczony jest błędem równym szybkości reakcji ćwiczących, który należy oszacować na nie mniej niż 0,2 s. Błąd pomiani drogi, którą przebywa kulka As oszacować według wskazówek prowadzącego. Błąd długości określić za pomocą liniału. Błąd, jakim obarczony jest wynik można obliczyć poprzez różniczkowanie wyrażenia:

Ąpk~ Pc)gr²t

¹    9s

Obliczyć poprawcę do powyższego wzoru:

gdzie: R - promień cylindra, n = 2,4

z uwzględnieniem, że ciecz, w której porusza się kulka, jest ograniczona ściankami cylindra. Oszacować, czy poprawca ta zmienia wynik pomiaru lepkości w granicach większych niż uprzednio określony błąd pomiarowy Arj. Sprawdzić, obliczając liczbę Reynoldsa, czy w doświadczeniu odgrywa rolę nieuwzględniony w obliczeniach opór ciśnienia.

Literatura

M. Leśniak, Fizyka. Laboratorium, wydanie II, Oficyna Wydawnicza PRz, 2002 J. Massalski, M. Massalska,Fizyka dla inżynierów, t.l, WNT, Warszawa 1980 I. W. Sawieliew, Kurs Fizyki, t.l, PWN, Warszawa 1994