Hierarchia jednostek przestrzennych w badaniach geografii turystyki
1. Przestrzeń turystyczna - „jest to część przestrzeni geograficznej i społeczno-ekonomicznej w której zachodzą zjawiska turystyczne” ; „taki rodzaj przestrzeni ekonomicznej, której elementy zapewniają realizację przez turystów funkcji czasu wolnego. ; Przestrzenią turystyczną będzie taka przestrzeń, na której występuje konsumpcja turystyczna, czyli po której odbywa się ruch turystyczny i która wyposażona jest w zestawy przedmiotów potrzeb turystycznych umożliwiających tę konsumpcję.
Cechy przestrzeni turystycznej:
a) szczególny wygląd
b) walory estetyczne
c) określone położenie i usytuowanie wobec terenów użytkowanych przez inne rodzaje działalności gospodarczej
d) zmiennością fizycznych czynników w czasie i przestrzeni
e) zmiennością antropogenicznych czynników w czasie i przestrzeni
2. Region turystyczny - „obszar pełniący funkcję turystyczną na zasadzie pewnej jednorodności cech środowiska fizyczno-geograficznego oraz wewnętrznych powiązań usługowych”
„To obszar (część kraju) charakteryzujący się walorami turystycznymi oraz odpowiednimi do nich walorami recepcyjnymi, do którego kieruje się ruch turystyczny" (Bar R., Doliński A.)
„Większe obszary o jednakowym typie środowiska geograficznego... W; ich obrębie mniejsze jednostki. Nazywane dla odróżnienia rejonami turystycznymi. Te ostatnie nie wyczerpują całej powierzchni większych regionów, lecz obejmują obszary o znacznym skupieniu ruchu turystycznego.”
3. Rejon turystyczny
4. Miejscowość turystyczna - „... jednostka osadnicza (miasto, osiedle, wieś), która ze względu na walory i zagospodarowanie turystyczne oraz dostępność transportową stanowi punkt docelowy migracji turystycznych” (Warszyńska J., Jackowski A.)