69507

Węglowodany o niskim i wysokim indeksie glikemicznym (IG)

Węglowodany dzieli się w zależności od zmian w glikemii poposiłkowej.

Na podstawie badań naukowych stwierdzono, że ta sama ilość węglowodanów spożyta w postaci różnych produktów może wywołać różny wzrost glukozy we krwi.

Współczesna dietetyka optuje za tym, by spożywać przede wszystkim produkty o niskim indeksie glikemicznym.

Pokarm o wysokim IG powoduje bardzo szybki wzrost glukozy, co powoduje gwałtowny wyrzut insuliny do krwi.

Indeks glikemiczny GI określa proporcje wzrostu poziomu glukozy we krwi, 2h po spożyciu znanej ilości testowego produktu, do analogicznego poziomu wzrostu glukozy we krwi, 2h po spożyciu tej samej ilości czystej glukozy lub białego chleba.

Ładunek glikemiczny GL jest jednostką praktycznie stosowną - określa szybkość uwalniania glukozy z węglowodanów, jak i ilość węglowodanów zawartą w określonej porcji produktu spożywczego.

W praktyce, jednostka GL odpowiada lg węglowodanów białego chleba.

lOOg surowej marchwi = 5g białego chleba GL=71% GL=5    GL=5

Przy spożywaniu nadmiernych ilości węglowodanów w diecie, obserwuje się ich przemianę w organizmie do tłuszczów, które ulegają odkładaniu w tkankach.

Głównym źródłem węglowodanów są produkty roślinne. Podstawowymi surowcami skrobiowymi są, w zależności od regionizacji geograficznej, takie jak:

-pszenica

-ryż

-ziemniaki

-kukurydza

Węglowodany składają się na podstawowe, a zarazem tanie i łatwe do wykorzystania źródło energii dla organizmu.

Węglowodany dostarczane z pożywieniem pełnią bardzo ważną rolę w organizmie, oszczędzając gospodarkę białkami i tłuszczami. W przypadku wyczerpania glikogenu jako substratu do syntezy cząsteczek glukozy, są uruchamiane wówczas głównie rezerwy w postaci aminokwasów i glicerolu.