67133

(Hull, 1981; Hull, Young, 1983). W badaniach, w których ludzie doznawali niepowodzenia,

wykonując jakieś zadanie, stwierdzono, że celowo unikają oni później sytuacji wywołujących

u nich stan samoświadomości, na przykład nie chcą wtedy siedzieć w pokoju, w którym

znajduje się lustro i kamera telewizyjna (Archer, Hormuth, Berg, 1979; Duval, Wicklund, 1972).

Jest jednakże jedna uboczna korzyść z faktu bycia samoświadomym. Cytat z Nietzschego

na początku rozdziału sugeruje, że często nie poszukujemy siebie zbyt głęboko i że gdybyśmy to

robili, odsłonilibyśmy ukryte myśli i uczucia. Zgodne z tym poglądem są dane, które mówią, że

kiedy znajdujemy się w stanie samoświadomości, to dokonujemy bardziej trafnych diagnoz

swoich uczuć i cech charakteru (Carver, Scheier, 1981). John Pryor i jego współpracownicy

(1977) stwierdzili na przykład, że ludzie wydawali celniejsze sądy dotyczące własnej

osobowości, gdy sadzano ich przed lustrem (patrz również Millar, Tesser, 1986; Snyder, 1982;

Wicklund, 1982).