rozpatrywana jako postulat w ramach ogólniejszej zasady koncentracji procesowej . Pamiętać też trzeba, że postulat szybkości zawsze musi ustąpić na dalszy plan, jeżeli popada w kolizję z zasadą prawdy materialnej.
Tym założeniom podporządkowany jest art. 349, wskazujący, że prezes sądu może wnieść sprawę na posiedzenie, jeżeli ze względu na jej zawiłość lub z innych ważnych powodów uzna, że może to przyczynić się do usprawnienia postępowania, a zwłaszcza należytego przygotowania i organizacji rozprawy głównej
O wyznaczeniu rozprawy głównej prezes sądu wydaje pisemne zarządzenie, w którym wskazuje:
1) sędziego albo członków składu orzekającego (w tym przewodniczącego, a wszystkich wskazuje imiennie),
2) dzień, godzinę i salę rozprawy (zmiana terminu również wymaga pisemnego zarządzenia),
3) strony i inne osoby (np. obrońcę, pełnomocnika), które należy wezwać na rozprawę lub zawiadomić o jej terminie,
4) inne czynności konieczne do przygotowania rozprawy.
Co do oskarżonego pozbawionego wolności należy w każdym wypadku wydać zarządzenie doprowadzenia go na rozprawę (art. 350).
Rozwiązanie przyjęte w art. 351, stanowiącym, że sędziego albo sędziów powołanych do orzekania w sprawie wyznacza się w kolejności według wpływu sprawy oraz jawnej dla stron listy sędziów danego sądu lub wydziału, odstępstwo od tej kolejności jest dopuszczalne tylko z powodu choroby sędziego lub z innej ważnej przyczyny, co należy zaznaczyć w zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy.
Gdy w akcie oskarżenia zarzuca się popełnienie zbrodni zagrożonej karą 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, wyznaczenie składu orzekającego dokonuje się na wniosek prokuratora lub obrońcy w drodze losowania, przy którym mają oni prawo być obecni. Prokurator może złożyć wniosek nie później niż w ciągu 7 dni po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a obrońca w ciągu 7 dni od dnia doręczenia mu odpisu aktu oskarżenia.