CZYNNOŚCI BANKOWE:
Brak klasycznej definicji legalnej, mimo iż w okresie 20-lecia międzywojennego istniała. Inne ustawodawstwa me znają pojęcia odpowiedniego polskim czynnościom bankowym, z tego też względu trudno szukać definicji w źródłach zagranicznych. Polski ustawodawca definiuje poprzez wymienienie czynności bankowych w art. 5. Banki wykonują usługi bankowe, w ramach tych usług zawiera się pojęcie węższe czynności bankowe. Trzeba też zwrócić uwagę na to, że podmioty dokonujące czynności bankowych korzystają ze szczególnego uprawnienia do egzekwowania (tzw bankowy tytuł egzekucyjny - art. 96 i 97).
Na gruncie art. 5 wyróżniamy dwa rodzaje czynności bankowych:
a) sensu stricto (bezwzględne czynności bankowe) => może je wykonywać wyłącznie podmiot będący bankiem, 2 wyjątki:
- instytucje kredytowe mogą przyjmować depozyty, udzielać kredytów, wydawać pieniądz elektroniczny
- określone instytucje mogą wykonywać czynności bankowe, gdy zezwolą na to przepisy odrębnych ustaw (np. działalność placówek pocztowych)
b) sensu largo (względne) stają się czynnościami bankowymi, przez fakt dokonywania ich przez bank (udzielanie pożyczek, obrót wekslowy, dewizowy), ale nie muszą być dokonywane przez bank
3 grupy czynności:
• aktywne (angażowanie środków pieniężnych, które znajdują się w dyspozycji banku)
• bierne (środki znajdują się w dyspozycji klienta)
• pośredniczące (bank jest tylko pośrednikiem, np przeprowadzenie rozliczeń pieniężnych)
Banki mogą także dokonywać czynności i świadczyć usługi niebędące czynnościami bankowymi -> art. 6 wymienia ich katalog (np. doradztwo finansowe, obrót nieruchomościami, obrót papierami wartościowymi). Banki rzadko wykorzystują te dodatkowe możliwości. Pojawia się problem leasingu -> czy jest to czynność bankowa, czy czynności innego rodzaju - doktryna jest podzielona.