70579

I    księga - o osobach - w księdze tej znalazły się m. in. przepisy o nabywaniu i utracie praw cywilnych, prawo małżeńskie osobowe, przepisy o władzy ojcowskiej, adopcji, opiece i kurateli.

II    księga - o majątkach i różnych rodzajach własności - księga ta zawierała przepisy o własności użytkowaniu i służebnościach.

III    księga - o różnych sposobach nabywania własności - księga dotyczyła zobowiązań, prawa spadkowego, prawa majątkowego małżeńskiego.

Kodeks Napoleona oparty jest na prawnonaturalnych założeniach wolności, nieograniczonej własności prywatnej i swobody umów - indywidualizmu i liberalizmu Realizował postulaty pełnej swobody jednostki i jej inicjatyw gospodarczych.

Rewolucyjny charakter miały przede wszystkim przepisy prawa majątkowego (własność rozumiana była jako prawo do korzystania z rzeczy w sposób nieograniczony).

Prawo małżeńskie było tu w 100% świeckie, tzn a) zawarcie małżeństwa następowało wyłącznie w sądzie, b) treści umowy i spory - regulował k.c., c) spory rozpoznają sądy powszechne tylko wg k.c.

Kodeks Napoleona uważany był za arcydzieło sztuki ustawodawczej, techniki legislacyjnej. Było to wspaniałe połączenie: starych tradycji francuskich, prawa rzymskiego i idei prawa natury.

Kodeks Napoleona napisany był zwięzłym i jasnym językiem Z jednej strony unikał kazuistyki, z drugiej zaś - nadmiernej abstrakcyjności. Kodeks jest dziełem ustawodawczym o zasięgu światowym. Jego początkowy rozgłos związany był z podbojami Napoleona, w późniejszych czasach stał się modelem dla większości kodeksów cywilnych Europy. Do lat 60-tych XIX w. nie podlegał większym przeróbkom. Ważniejsze nowelizacje kodeksu przypadły na okres XIX i XX wieku., a dotyczyły głównie prawa osobowego i rodzinnego (krytyka patriarchalnych i egalitarnych akcentów). Z dużymi zmianami obowiązuje do dziś.

Kodeks Napoleona na ziemiach polskich. Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego.

Kodeks Napoleona wszedł w życie na terenie Księstwa Warszawskiego 1 maja 1808 r. Niemal jednocześnie dokonano reorganizacji sądownictwa oraz wprowadzono francuski kodeks procedury cywilne.

Wprowadzenie Kodeksu Napoleona spotkało się z silną opozycją (głównie duchowieństwa katolickiego), po wejściu KN w życie duchowieństwo było zmuszone do pełnienia roli urzędników stanu cywilnego (brak odpowiednich kadr świeckich), a tym samym do podejmowania decyzji sprzecznych z zasadami wiary. Kler powszechnie odmawiał pełnienia tych funkcji, co zmusiło