71667

Norma prawna jako „zjawisko” odrębne od przepisów prawa. Przepis prawa jest charakteryzow any jako „stanowiący całość gramatyczną (...) zwrot językowy zawarty w tekście aktu normatywnego”, przy czym dodaje się, że „poszczególny artykuł lub paragraf aktu normatywnego zawiera jeden lub kilka przepisów prawa”. Uwypukleniu wymagają tu twierdzenia, że:

1)    prawo obowiązujące nie składa się z przepisów prawa, lecz z norm prawnych

2)    przepisy prawa są jedynie technicznymi środkiem służącym do wyrażania tychże norm

Koncepcja ta występuje w niektórych teoriach praw, między innymi w:

-    psychologicznej teorii prawa

-    teoriach prawa naturalnego - (Istnieją dwa rodzaje prawa naturalne (ponadpozytywne) i pozytywne. Prawo natury - realne, istniejące niezależnie od rozporządzeń zwierzchników ziemskich, obowiązujące niezależnie od poczynań człowieka Jego źródła - istoty nadprzyrodzone, natura, rozum ludzki, poczucie moralne, instynkty, istniejące wartości, stosunki społeczne. Natura to prawodawca najwyższy, a normy -samoistnie, obiektywnie istniejące byty, odkrywane za pomocą czynności o charakterze poznawczym.)

-    niemiecka szkoła historyczna

Cechą wspólną tych teorii jest to, że normy prawne są rozumiane jako osobnego rodzaju zjawiska, które powstają i istnieją niezależnie od działalności władzy państwowej.

W świetle takiego pojmowania prawa zrozumiałe stają się wypowiedzi, że prawo nie składa się z przepisów, lecz z norm prawnych i że przepisy są jedynie technicznym środkiem służącym do wyrażania norm prawnych. Rzecz tylko w tym, że trzeba wówczas akceptować całkowicie inne rozumienie prawa niż zespól przepisów ustanawianych przez ciała prawodawcze mocą ustawa i rozporządzeń.