cyklu fotolitycznego przez węglowodory. W środowisku miejskim dobowe zmiany stężeń NOx i 03 zależy od promieniowania s/onecznego i ruchu ulicznego.
Przed świtem poziom NO i N02 pozostaje sta/y. ze zwiększeniem natężenia ruchu ulicznego wzrasta gwa/townie poziom NO. wraz ze wzrostem nas/onecznienia następuje wzrost stężenia N02 związany ze wzmożonę konwersją pierwotnego NO do wtórnego N02. ze wzrostem stężenia ozonu następuje spadek stężenia NO. ze zmniejszeniem nas/onecznienia i spadkiem natężenia ruchu stężenie NO zaczyna powoli wzrastać.
Po zachodzę s/o/ica fotochemiczny mechanizm konwersji tlenków zanika, natomiast przeważać zaczyna udzia/reakcji utleniania przez nagromadzony ozon. wynikiem czego jest spadek jego stężenia.
Obserwacja tych zmian jest możliwa przy użyciu szybkich metod pomiarowych, pracujących w sposób ciągły. Wszystkie te przemiany zachodzą w wyniku fotodysocjacji według bardzo skomplikowanych mechanizmów. Często w reakcje te wchodzą związki organiczne.
Ditlenek azotu ostatecznie usuwany jest z atmosfery w postaci soli azotowych lub organicznego azotu, tam gdzie tworzy się fotochemiczny smog, czy też kwasu azotowego.
Są to główne procesy, w których następuje włączenie azotu w cykl biologiczny. Ditlenek azotu jest biochemicznie bardziej aktywny i bardziej toksyczny niż tlenek azotu. Przebywanie od kilku minut do jednej godziny w pomieszczeniu, gdzie stężenie N02 jest od 50-100 ppm. powoduje zapalenie płuc, przy wyższych stężeniach wywołuje bronchit, zaś stężenie ponad 500 ppm po dwóch dniach powoduje zgon. Wzrost uszkodzeń obserwuje się na roślinności eksponowanej na działanie NOx. Prawdopodobnie jest to związane z powstawaniem azotanu nadtlenku acetylu (PAN), tworzącego się podczas fotochemicznego smogu.