1) suma ubezpieczenia jest niższa od wartości ubezpieczenia - jest to tzw. niedoubezpieczenie,
2) suma ubezpieczenia jest równa wartości ubezpieczenia - jest to ubezpieczenie w pełnej wartości,
3) suma ubezpieczenia jest wyższa od wartości ubezpieczenia - jest to nadubezpieczenie,
- wysokość odszkodowania, którą mierzy się porównując z rozmiarami szkody1,
Zasada powszechności ochrony ubezpieczeniowej
Ideą tej zasady jest ekstensywny rozwój ubezpieczeń, a więc maksymalne upowszechnienie usług ubezpieczeniowych. Zagadnienie to należy rozpatrywać z punktu widzenia2:
- podmiotów korzystających z ochrony ubezpieczeniowej (powszechność podmiotowa ubezpieczeń),
- ubezpieczanych przedmiotów (powszechność przedmiotowa ubezpieczeń),
- rodzajów' ryzyk objętych odpowiedzialnością zakładu ubezpieczeń
W celu zmierzenia powszechności ubezpieczeń oblicza się stosunek liczby obiektów (lub osób) faktycznie ubezpieczonych do liczby wszystkich obiektów' (lub osób), które mogą być objęte ochroną ubezpieczeniową
W literaturze przedmiotu oprócz wyżej przedstawionych zasad jest także wymieniana zasada szy bkości wypłat odszkodowań i świadczeń przez zakład ubezpieczeń.
Realizacja powyższych zasad przesądza o tym, jak praktycznie oceniana jest jakość świadczonych usług ubezpieczeniowych, czyli w jakim stopniu spełniają one oczekiwania nabywcy.
1.2. Klasyfikacja ubezpieczeń
Na całym świecie ubezpieczenia są wspólnym interesem zakładów ubezpieczeń i ich klientów. Ubezpieczyć się może praktycznie od wszystkiego, niezbędna jest tylko pomysłowość specjalistów od ubezpieczeń klientów, którzy te ubezpieczenia zechcą kupić.
Podziału ubezpieczeń dokonywać można przy pomocy różnorodnych kryteriów. Dobór kryteriów podziału, czyli cechy ze względu na którą dokonujemy podziału oznacza określenie zasady podziału
Vademecum pośrednika ubezpieczeniowego, praca zbiorowa pod red T. Sangowskiego. s. 53-55.
Yademecum pośrednika ubezpieczeniowego, praca zbiorowa pod red T Sangowskiego. s. 56-57.