73234

5. Pgryzyimięnią zdrowy gpąrtg ną yi^ąwię.

Porozumienia zbiorowe oparte na ustawie, a wiec takie, któiyclr zawieranie w określonych warunkach przewidują wyraźnie przepisy rangi ustawowej - w świetle ait . 9 § I k.p. obok układów zbiorowych pracy i na identycznym poziomie w hierarchii - należą do szczególnych źródeł prawa pracy. Stronami takiego porozumienia są pracodawcy oraz organizacje związków zawodowych. W sensie prawnym partnerzy społeczni w postępowaniu zmierzającym do zawarcia porozumienia nie są obowiązani do respektowania zasady wzajemnej lojalności, czyli w szczególności do działania w dobrej wierze i z poszanowaniem słusznych interesów partnera. Treść zaw^rartego przez strony porozumienia nie podlega też kontroli jego legalności w postępowymi rejestrowym.

Normatywny charakter porozumień zbiorowych z ait 9 § 1 k.p. uzależnia się od ich wyraźnego ustawowego umocowania - porozumienia zbiorowe spełniające ten warunek przewidują:

1.    Ustawa z dnia 23 mąja 1991 roku o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, która przewiduje zawalcie porozumienia zbiorowego przez pracodawcę i zakładowe organizacje związkowe w dwóch sytuacjach:

a)    w razie pomyślnego zakończenia rokowań w toczącym się sporze zbiorowym, a nadto

b)    w pizypadku. gdy drugi etap postępowania, tj. mediacja, zakończył się uzgodnieniem stanowisk stron.

Porozumienia zbiorowe oparte na przepisach tej ustawy (ait. 9 i 14) najczęściej zawierają postanowienia dotyczące indywidualnych uprawnień pracowniczych (szczególnie w zakresie wynagrodzenia za pracę).

2.    Ustamz^dm.l3 jnatcaJ2003 xctai o

pracy z pizyczyn

porozumienia zbiorowe oparte

na przepisach tej ustawy dotyczą przede wszystkim: ustalenia kryteriów dobom pracowników' do tzw. zwolnień grupowych, kolejności i terminów dokonywania zwolnień, koizystniejszego uregulowania niż przewiduje ustawa uprawnień do odpraw' pieniężnych.