5. Zwroto uprzywilęjywąnią prąyowniką.
Postanowienia umów oraz innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, nie mogą być dla pracownika mniej korzystne niż przepisy prawa pracy (ait. 18 § 1 k.p.).
Postanowienia układów zbiorowych i porozumień zbiorowych, a także regulaminów i statutów nie mogą być dla pracowników umiej korzystne niż przepisy ustawowe i zawarte w rozporządzeruach (art. 9 § 2 k.p.). Dodatkowa postanowienia regulaminów i statutów' nie mogą być dla pracowników mniej korzystne niż przepisy układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych (ait. 9 § 3 k.p.). Ponadto zakładowy układ zbiorowy pracy nie może być dla pracowników mniej korzystny od układu ponadzakładow'ego (art . 24126 § 1 k.p.).
Normy prawa piacy. ze względu na zasadę uprzywilejowania pracownika, łączą cechy zarówno norm bezwzględnie 1, jak i względnie 2 obowiązujących r dlatego nazywane są jednostroruue bezwzględnie obowiązującymi albo se mi imperatywnymi. Jeśli postanowienie umowy albo akt niższej rangi jest co najmniej tak samo korzystne dla pracownika jak norma semiimperatywna, to zostaje ona uchylona i zastąpiona tym postanowieniem umowy. Jeśli jednak strony chciałyby uzgodnić warunki mniej korzystne dla pracownika, wtedy norma działa jak bezwzględnie obowiązująca i musi być stosowana uchylając odmienne postanowienie stron.
Z zasadą uprzywilejowana pracownika stosowaną między umową o pracę a normami prawa pracy, związana jest zasada automatyzmu praw nego (art. 18 § 2 k.p.). zgodnie z którą te postanowienia umowy, które są mniej korzystne dla pracownika od przepisów' prawa pracy, zostają automatycznie zastąpione przez te przepisy. Urnowa o pracę nie staje się więc w' całości nieważna z powodu naruszenia zasady uprzywilejowania pracownika.
Obowiązują bez względu na stosunek adresatów do ich treści.
Obowiązują tylko wtedy, jeśli strony nie postanowią nic innego.