ELITA WŁADZY:
Za elitę zwykle uchodzi grupa w danym społeczeństwie, która wyróżnia się ze względu na pewne pożądane cechy, które są aprobowane przez dane społeczeństwo. Możemy mówić np. o elicie bogactwa, elicie intelektualnej, elicie artystycznej, elicie władzy.
W latach 50. XX wieku amerykański socjolog Niels prowadził badania nad elitami w USA i doszedł do konkluzji, że w społeczeństwie amerykańskim elita bogactwa i elita władzy wzajemnie się przenikają („im większa władza tym więcej bogactwa im więcej bogactwa tym większa władza").
Za elitę władzy uznajemy grupę osób, która ma bezpośredni wpływ na podejmowanie decyzji politycznych o charakterze strategicznym. Elita władzy wcale nie musi pokrywać się z oficjalnymi strukturami państwowymi. Aby odpowiedzieć na pytanie kto wchodzi w skład elity władzy trzeba przeprowadzić skomplikowane badania politologiczne i socjologiczne.
Takie badania nad elitami politycznymi prowadzili na początku XX wieku włoscy uczeni Pareto i Mosca, do dorobku których nawiązywali Mussolini i Hitler. Dla pareto historia ludzkości jest historią walki elit. Pareto twierdził, że każda elita władzy ma naturalną tendencję do degeneracji. Według Pareto poprzez dopływ „świeżej krwi", czyli dopływ osób spoza elity, możliwe jest zatrzymanie tej degeneracji. Zgodnie z koncepcją Pareto jeżeli elita ma naturalną tendencję do degeneracji i nie ma napływu „świeżej krwi", to prędzej czy później taka elita zostanie zniszczona i zastąpiona nową elitą. Niżej, pod elitą władzy sytuują się menadżerowie. Są to osoby, które zajmują się wykonawstwem tych strategicznych decyzji politycznych.