cienkich warstw wody po materiałach porowatych.
Odżelaziacze zamknięte (ciśnieniowe) mogą być jednostopniowe (dla zawartości Fe poniżej 2mg/l) lub dwustopniowe (gdy żelaza jest powyżej 2mg/l) , ich budowa przypomina filtry ciśnieniowe. Napowietrzanie i filtrowanie odbywa się pod ciśnieniem.
Odżelaziacze jednostopniowe składają się ze złoża filtracyjnego z piasku kwarcowego o wysokości 1 -1,5 m i uziarnieniu 0,8 - 1 mm, wydzielający się C02 wraz z powietrzem jest usuwany.
Odżelaziacze dwustopniowe - w nich znajdują się dwie warstwy wypełnienia: warstwa podtrzymująca i kontaktowa. Prędkość filtracji waha się od 15 - 20 rrVh. Ogólnie odżelazianie za pomocą napowietrzania i filtrowania pozwala zmniejszyć ilość żelaza do 0,2 mg/l.
Odżelazianie przez napowietrzanie i nawapnianie stosuje się, gdy żelazo występuje w postaci dobrze rozpuszczalnych soli. Nawapnianie pozwala zmniejszyć ilość Fe do 0,1 - 0,2 mg/l.
2 FeS04 + 2 Ca(OH)2 T 2 Fe(OH)2 + 2 CaS04
2 Fe(OH)2 + 0,5 02 + H20 T 2 Fe(OH)3
Odżelazianie za pomocą koagulacji stosuje się do tych wód gdzie są obecne związki koloidowe lub drobne zawiesiny Fe(OH)3, Fe(OH)2, FeS , koloidowe związki organiczne np. związki humusowe, pH powinno być utrzymywane w zakresie 5,7 - 7,5. Usuwanie kwasów humusowych wymaga uprzedniego utlenienia za pomocą Kmn04 lub CI2, ponieważ: one utleniają się trudniej niż Fe(OH)2, tworzą ochronne koloidy. Związki humusowe mają charakter kwasowy i wymagają ponadto zobojętnienia wapnem.