do realizacji celów publicznych, społecznych i gospodarczych. Przy pomocy polityki budżetowej można realizować różne cele szczegółowe polityki gospodarczej, można wpływać na lepsze wykorzystanie zdolności wytwórczych gospodarki np: tworzyć nowe miejsca pracy, można korygować podział dochodów w społeczeństwie. Są to tzw. cele pozafiskalne polityki gospodarczej.
4. Główne instrumenty polityki fiskalnej makroekonomiczne
dochody budżetu państwa wydatki budżetu państwa deficyt i nadwyżki budżetowe dług publiczny mikroekonomiczne
podatek (obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby ustalone przez organ pobierający) opłata (przymusowa, bezzwrotna, odpłatna, nieekwiwalentna) cło (opłata pobierana przez państwo w związku z przemieszczaniem towarów przez granicę celną (powszechnie stosuje się cła importowe, niemniej w niektórych państwach ocleniu podlega również eksport i tranzyt)).
Dotacja (nieodpłatna i bezzwrotna pomoc finansowa udzielana najczęściej przez państwo podmiotom dla poparcia ich działalności. Ma ona charakter uznaniowy. Jednostka ubiegająca się o nią, musi spełnić warunki wstępne, określone przez podmiot dysponujący środkami finansowymi. Decyzję o sposobie wykorzystania dotacji podejmuje organ, który ją przyznał) Subwencja (nieodpłatna i bezzwrotna pomoc finansowa udzielana najczęściej przez państwo podmiotom (np. jednostkom samorządu terytorialnego, prywatnym przedsiębiorstwom, organizacjom społecznym i osobom fizycznym) dla poparcia ich działalności.
bon skarbowy (krótkoterminowy papier wartościowy oferowany do sprzedaży w kraju na rynku pierwotnym z dyskontem i wykupowany według wartości nominalnej po upływie okresu na jaki został wyemitowany)