Ad 2. Chodzi o sprzeczność z przepisami iuris cogentis (bezwzględnie obowiązującymi) Samo pojęcie „ustawa" należy interpretować ściśle-> jedynie normy rzędu ustawowego lub wydane na podstawie wyróżnionej delegacji ustawowej.
Odpadają wytyczne uchwały itp.
Ad 3. Zasady współżycia społecznego. Klauzula pozwala sądom rozstrzygać w oparciu o nie. ZWS nie mogą podważać aktów prawnych i obowiązków z nich wynikających. Wg art. 58 kc nieważna jest umowa sprzeczna z ZWS. Chodzi tu o pewną uczciwość kupiecką, równą pozycję stron umowy, lojalne postępowanie wobec kontrahenta w fazie kształtowania treści umowy.
Ad 4. Wg Art. 387. § 1. Umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna. Niemożliwość św. Musi
istnieć w chwili zawarcia umowy i chodzi tu o niemożliwość obiektywną (dla każdej osoby), a nie niemożliwość subiektywną (dla indywidualnego dłużnika).
Ad 5. Art. 388. § 1. Jeżeli jedna ze stron, wyzyskując przymusowe położenie, niedołęstwo lub
niedośy/iadczenie drugiej strony, w zamian za sv/oje świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego wartość w chwili zav/arcia umowy przewyższa w rażącym stopniu wartość jej własnego świadczenia, druga strona może żądać zmniejszenia swego świadczenia lub zy/iększenia należnego jej świadczenia, a w wypadku gdy jedno i drugie byłoby nadmiernie utrudnione, może ona żądać unieważnienia umowy.
§ 2. Uprawnienia powyższe wygasają z upływem lat dv/óch od dnia zawarcia umowy.
Naruszenie art. 3531 kc (swobody umów) pociąga za sobą sankcję nieważności ponieważ jest to przepis o charakterze iuris cogentis. Przepis szczególny może jednak przewidywać inne skutki np. nieważności względnej (np. unieważnienie urn.) bezskuteczności względnej (skarga pauliańska 527 kc)