6. W odniesieniu do negocjacji rozpoczętych przed nabyciem przez Wspólnotę uprawnienia
do icli prowadzenia, wybór odpowiedniej metody kooperacji w celu zapewnienia ochrony interesów wspólnotowymi należy do kompetentnych instytucji wspólnotowych, mianowicie Komisji i Rady. Podczas negocjacji międzyrządowych, państwa członkowskie są zobowiązane w każdym czasie działać wspólnie, w interesie i imieniu Wspólnoty, zgodnie z obowiązkami wynikającymi z art.5 [10] TWE.
7. Aczkolwiek art.235 [308] TWE upoważnia Radę do podjęcia odpowiednich środków, w
tym w sferze stosunków zewnętrznych, nie jest to obowiązek Rady ale opcja, której niewykorzystanie nie może prowadzić do unieważnienia posiedzenia.
8. Komisja nie może powoływać się na wymóg uzasadnienia rozporządzeń, dyrektyw i decyzji wynikający z art.190 [253] TWE w odniesieniu do posiedzenia Rady w którym uczestniczyła.
Podstawy wyroku:
1. Na podstawie skargi z dnia 19 maja 1970, Komisja domaga się unieważnienia obrad Rady z
dnia 20 marca 1970, w części dotyczącej negocjacji i zawarcia przez państwa członkowskie, pod auspicjami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (dalej jako EKGONZ), Konwencji w sprawie warunków pracy załóg pojazdów międzynarodowego transportu drogowego (dalej jako ERTA).
2. Rada wskazuje, że skarga jest niedopuszczalna ponieważ obrady nie są aktem prawnym,
który może podlegać kontroli w trybie art.173 [230] ust. 1 TWE.
3. By rozstrzygnąć tę kwestię konieczne jest ustalanie, który organ w badanym okresie był
uprawniony do prowadzenia negocjacji i zawarcia umowy międzynarodowej.
4. Charakter prawny obrad różni się w zależności od tego, czy traktuje się je jako przejaw
wykonywania kompetencji przyznanych Wspólnocie, czy też jako sposób koordynacji wykonywania kompetencji pozostających w gestii państw członkowskich.
5. Rozstrzygnięcie zarzutu niedopuszczalności skargi wymaga ustalenia, czy w dniu
prowadzenia obrad, których dotyczy skarga, uprawnienie do prowadzenia negocjacji i zawarcia ERTA należało do Wspólnoty, czy też do państw członkowskich.
Kwestie wstępne
6. Zdaniem Komisji, art.75 [71] TUT!, który powierza Wspólnocie szeroko zakreślone
kompetencje związane z realizacją wspólnej polityki transportowej, znajduje
2