76187

zostali brutalnie zaatakowani przez oddziały ZOMO. Bito wszystkich, bez względu na płeć nawet przypadkowe osoby.

W prasie pisano iż do studentów dołączyli się chuligani i dochodziło do starć na ulicach Warszawy. Oburzeni studenci zorganizowali wiec w auli Politechniki Warszawskiej. W uchwalonej rezolucji protestowano przeciwko „stalinowskim metodom traktowania studentów",przeciwko stosowaniu przemocy i biciu kobiet oraz domagano się podania prawdziwych informacji o zajściach z poprzedniego dnia. Pochód wyruszył w kierunku siedziby redakcji „Życia Warszawy", liczył kilka tysięczny osób i został ostatecznie rozproszony przez policję.

9.03    ruszyły w trybie przyspieszonym pierwsze procesy, w których orzekano kary do pół roku więzienia, oraz rozprawy przed kolegiami karno-administracyjnymi nakładającymi grzywny przewyższające przeciętną miesięczną pensję.

11.03    posłowe koła „Znak" złożyli na ręce marszałkaWycecha interpelację zawierającą dwa pytania do premiera:

1.    „Co zamierza uczynić Rząd aby powściągnąć brutalna akcję milicji i ORMO wobec młodzieży akademickiej i ustalić odpowiedzialność za brutalne potraktowanie tej młodzieży"

2.    „ Co zamierza uczynić rząd, aby merytorycznie odpowiedzieć młodzieży na postawione przez nią palące pytania,które nurtują także szeroką opinię społeczną, a dotyczą demokratycznych swobód obywatelskich i polityki kulturalnej Rządu"

Tymczasem na Uniwersytecie zaczęły pojawiać się ulotki o treściach antysemickich, podające szczegóły z życia „komandosów" i ich rodzin. Ta sama tendencja utrzymywała się w prasie.

11.03    w FSO na Żeraniu odbył się wiec antystudencki. Pojawiło się tam hasło : „Studenci do nauki, literaci do piór" ( hasło aktywu robotniczego „Syjoniści do Syjamu!")

11.03    odbyły się również wiece we wszystkich ważniejszych uczelniach stolicy. Spod Uniwersytety wyruszył pochód, który dotarł na Krakowskie Przedmieście aż po gmach KC PZPR. Dopiero tutaj na tłum uderzyły odziały MO. Zniszczono wnętrze kina „Kultura"

11.03    do pierwszych wieców studenckich doszło w Krakowie, Gliwicach i Lublinie.

12.03    milicja rozpędziła manifestacje studenckie w Gdańsku i Łodzi.

13.03    miejsce miały zamieszki w Krakowie. Milicja najpierw rozproszyła demonstracje zmierzająca do Rynku Głównego, później wdarła się o gmachu Collegium Novum, łamiąc tym samym prawo gwarantujące nienaruszalność budynków uniwersyteckich. Pobito studentów oraz profesorów. Mimo nacisków sekretarzy KC PZPR rektor UJ prof. Mieczysław Klimaszewski nie zgodził się na wkroczenie milicji do domu studenckiego „Żaczek".

13.03    brutalnie rozpędzony przez MO został wiec studentów na placu Mickiewicza w Poznaniu.

Po strajkach 14 i 15.03 na Politechnice wrocławskiej rektor skreślił l,5tys studentów i zarządził nowe wybory. Skreślony studentów wcielono do wojska.

Od 14.04 w kraj zalała fala wieców na których deklarowano poparcie dla Gomułki. Pierwszy zorganizował

Gierek w Katowicach. Na wiecach łączono wystąpienia antysyjonistyczne z

antyinteligenckimi.

19.03    w Sali Kongresowej wystąpił Gomułka, usiłował on powstrzymać falę antysemityzmu.

Swoje żądania powstrzymania walki z syjonizmem( antysemityzmem) ponowił na posiedzeniu BP .04.1968r oraz 5.05 na spotkaniu z warszawska organizacja PZPR kierowaną przez Józefa Kępę. Pod koniec czerwca wprowadzono zapis cenzury, zakazujący eksponowania w mediach wątków antysyjonistycznych.

Przemówienie Gomułki nie satysfakcjonowało studentów. 20.03 na UW i PW proklamowano 48-godzinne strajki, które rozpoczęły się następnego dnia. Kiedy władze PW zagroziły rozwiązaniem w nocy z 22 na 23.03 studenci zakończyli strajk,to samo uczynili studenci UW.