3. Zasada solidarności finansowej; wszystkie państwa WE solidarnie ponoszą koszty prowadzenia WPR, bez względu na to jaki jest aspekt rzeczowy i geograficzny wykorzystania tych środków
4. Zasada współdziałalności producentów; cena minimalna gwarantowana jest tylko do pewnego górnego pułapu tzn. progu gwarancji
1991 rok- projekt reformy CAP- R. MacSharry
Realizację tego etapu reform zapoczątkowano w 1993 roku. Określono wówczas nowe cele
WPR, akcentujące cele ogólnogospodarcze, a nie funkcje produkcyjne rolnictwa. I tak
za cele
WPR uznano:
- zrównoważenie rynków rolnych UE
- poprawę konkurencyjności unijnego rolnictwa
- ekstensyfikację gospodarowania w celu ochrony środowiska i zmniejszenia nadwyżek
rolnych
- zachowanie niezbędnej liczby gospodarstw domowych
Zgadnie z założeniami reformy R. MacSharr^ego zastosowano środki zaradcze:
- wyłączenie gruntów rolnych spod upraw obniżka cen gwarantowanych
- zalesienie użytków rolnych wcześniejsze emerytury rolnicze
W styczniu 2003 roku Komisja Europejska wystąpiła z propozycją reformy WPR. Wytyczne dotyczące przyszłości WPR przyjęte w 2003 roku:
1. Założenie zniesienia znacznej części dotacji finansowych uzależnionych od rozmiaru upraw bądź produkowanej żywności. Mają one być zastąpione przez jednolitą bezpośrednią płatność dla rolników (JPG- Jednolita Płatność na Gospodarstwo). Jednolita postność rolna ma być szacowana dla każdego gospodarstwa na podstawie sum referencyjnych z lat 2000-2002. Ma ona zastąpić większość płatności w ramach wspólnych organizacji rynków rolnych.
2. Przyznawanie jednolitej płatności rolnej oraz innych płatności miałyby być uzależnione od dobrego jakościowo zarządzania gospodarstwem, przestrzegania norm ochrony środowiska, bezpieczeństwa żywności, zdrowia roślin i zwierząt
3. Redukcja dotacji dla danych obszarów rolnych w celu pozyskania dodatkowych środków na rozwój obszarów wiejskich i finansowanie dalszych reform.