Płaszczyzny przepływu publicznych środków finansowych:
-terytorialna- między częściami (regionami) kraju
-podmiotowa- między dysponentami środków budżetowych, dysponentami a podmiotami gospodarczymi i obywatelami między krajem a zagranicą
-przedmiotowa- między sferą produkcji i konsumpcji, spożycia i inwestycji lub oszczędności, między gałęziami gospodarki
-czasowa- między kolejnymi, corocznymi budżetami, między interesami długofalowymi a doraźnymi itd.
Celem dystrybucji jest zazwyczaj zmniejszenie rozpiętości dochodowych w społeczeństwie i gospodarce.
Służą temu następujące instrumenty finansowe:
-progresywne skale podatkowe •ulgi i zwolnienia podatkowe -świadczenia emerytalni-rentowe
-różnego typu zasiłki (np. rodzinne, dla bezrobotnych, pielęgnacyjne)
-stypendia
-dopłaty do wybranych towarów i usług (np. leków, czynszów, przejazdów komunikacją)
-dotacje budżetowe
-emisja papierów wartościowych
Skalę redystrybucji finansów publicznych określa poziom udziału finansów publicznych w PKB.
Adolf Wagner
Prawo wzrastających wydatków Wagnera - zwrócił uwagę na szybciej rosnące potrzeby publiczne niż indywidualne (jako następstwo rozwoju cywilizacyjnego) i konieczność podejmowania przez państwo nowych funkcji i obowiązków wobec zbiorowości, szczególnie, gdy „niewidzialna ręka rynku" zaczęła zawodzić.
Finanse publiczne- określane są jako:
- zasoby pieniężne, operacje oraz normy prawne ich dotyczące.
- Pieniężna forma podziału dochodu narodowego
-formy i metody posługiwania się pieniądzem na cele publiczne
Funkcje finansów: