76737

Pierwotnie odnosił się tylko do pieniędzy.

Zapis ten nie stwarzał na rzecz zapisobiorcy żadnego prawa izeczowego, ale osobiste roszczenie przeciw dziedzicowi o przeniesienie zapisanej korzyści majątkowej. Przedmiotem zapisu mogła być nawet rzecz, której dziedzic nie posiadał - musiał ją on wówczas nabyć i oddać zapisobiorcy, ewentualnie oddać równowartość Legatariuszowi służyło przeciw dziedzicowi:

- c o n d i c t i o

actio e x testaniento

W razie odmowy pretor udzielał zapisobiorcy missio in possessionem

3)    legatom sinedi modo

Pewien rodzaj legatu per damnationcm - zobowiązywał dziedzica do zezwolenia (zniesienia) by legatariusz zabrał rzecz mu zapisaną

Nie potrzebny był osobny akt przeniesienia własności. Przedmiotem tego legatu jnoglo być także zwolnienie z długu na rzecz spadkobiercy.

4)    legatom per praeceptionem

był w zasadzie prelegatem na korzyść jednego z dziedziców.

Sabinianie - legat taki mógł być tylko ustanowiony dla współdziedzica posiadał on wówczas tę korzyść, że był jednocześnie dziedzicem i zapisobiorcą.

Prokulejanie - legat taki mógł być także ustanowiony dla osoby trzeciej, miał skutek taki jak legatuni per vindicationem.

Przedmiot tego zapisu nie w chodził do podziału spadku, nie mógł być wliczony do żadnej części przy podziale.

Prawo klasyczne - dwa nowe typy legatów:

5)    partitio legata

Spadkobierca powinien podzielić się spadkiem z legatariuszem w pew nym stosunku. Zawierali wówczas tzw. stipulationes partis et pro parte - odnośni podziału ewentualnych wierzytelności.

6)    O p t i o legata

Wybór między przedmiotami - głównie niewolnikami (tzw optio servi)

postanowienie Senatus Consultus Neronianum

legat nieważny z powodów formalnych ma być uważany za legatuni per daninationeni ponieważ ten rodzaj zapisu był najkorzystniejszy.

■ reguła Catoniana

QUOD AB INTITIO VITIOSUM EST,

NON POTEST TRACTU TEMPORIS CONVALESCERE

(co od początku jest wadliwe nie może ulec uzdrowieniu z upływem czasu)

Fideikomis

F i d e i k o m i s - zapis oparty na nieformalnej prośbie, skierowanej przez spadkodawcę do osoby obciążonej zapisem (fiduciarus) by udzieliła osobie trzeciej (fideicomniisarius) pewnej korzyści majątkowej.