Img00067

71

próbki. Porowatość względna odnosi się tylko do porów otwartych, jedynych mających znaczenie dla nasiąkliwości materiału.

Nasiąkliwość materiału zależy od wymiarów i objętości porów, ale również od własności cieczy (jej lepkości i napięcia powierzchniowego).

Jeśli wchłanianą przez materiał cieczą jest woda, materiały można podzielić na higroskopijne (wchłaniające wilgoć, przykład — papier) i niehigroskopijne (nie wchłaniające wilgoci, przykład — parafina). Wilgoć może przenikać do wnętrza materiału, nasycając go w całej objętości lub gromadzić się tylko na powierzchni (np. na szkle).

Wytrzymałość na rozciąganie i ściskanie

1.96. Próba rozciągania jest najważniejszym z badań własności mechanicznych materiału. Polega ona na rozciąganiu próbki uchwyconej za oba końce w zrywarce (rys. 1.96-1), aż do jej zerwania. Wytrzymałość na rozciąganie R_r (zwaną również wytrzymałością na zerwanie) określa się stosunkiem siły zrywającej do pola przekroju próbki w najwęższym jej miejscu (rys. 1.96-la)

R = -    (1.96-1)

^r S

gdzie: R_r wytrzymałość na rozciąganie w Pa, F — siła zrywająca w N, S — przekrój próbki w m². Często używa się jeszcze starych, formalnie już nie obowiązujących jednostek: R_r w kG/cm² oraz F w kG, wtedy 1 kG/cm² = 0,1 MPa.

Rys. 1.96—1. Próba rozciągania materiału: a) próbka przed próbą, b) próbka po zerwaniu, c) charakterystyka /•'( A l)